Soep zonder snor. Poëzie proeven en genieten!

In het kader van het jaarlijkse Kindermuzefestival Spinrag, organiseerde Schouwburg Kortrijk tijdens de voorbije krokusvakantie voor de vijftiende keer een overdonderend programma met allerhande activiteiten voor kinderen (natuurlijk ook voor ouders, grootouders en andere verwanten) die vooral op creativiteit waren gericht. Er één uitpikken en bespreken is weliswaar onrecht aandoen aan verschillende andere activiteiten, maar Soep zonder snor is bijzonder omdat het poëzie brengt in combinatie met podiumkunst en op die manier gelinkt is aan meerdere disciplines die zowel kinderen als volwassenen kunnen aanspreken.

Dichters klagen er wel eens over dat poëzie weinig of niet voldoende wordt gewaardeerd. De veelzijdige schrijver en performer Frank Adam (°1963) weet dat contact met kunst (in de vele betekenissen van het woord) best op zeer jonge leeftijd begint. Hij is in 2001 begonnen met het schrijven van poëzie voor kleuters en daarna ook voor ouderen, poëzie die hij dan ook graag naar een publiek brengt of laat brengen.

Een mooi gedicht, een leuk versje, wil luidop gezegd en zelfs gezongen worden. Dat was zeer duidelijk op het Spinragfestival met Soep zonder snor, waarvoor inspiratie werd geput uit Adams dichtbundel Als de bomen straks gaan rijden (uitg. De Eenhoorn, Wielsbeke, 2011), waarin een absurde droomwereld wordt opgeroepen:

Stoomtrein, droomtrein/kan ik veilig zitten/dromen bij je raam?/Als de bomen straks gaan rijden/zal mijn hoofd dan blijven staan?

Vanuit deze prettig gestoorde fantasie gaat het in Soep zonder snor over Broes, een jongetje dat niet graag slaapt:

Van slapen word ik/moe en lui en slap/net een baby/na zijn pap.

Broes ziet zichzelf liggen slapen en in zijn droom wordt hij wakker en beleeft al te gekke dingen. Omtrent een airhostess bijvoorbeeld, die tijdens een vlucht een ouwe heer een bordje soep serveert waarin een haartje drijft uit de snor van de piloot.

Deze en andere absurde realiteiten in woord en zang, met een koor en instrumentaal op een scène zetten, kan enkel door de inzet van een degelijk artistiek geschoold team. Op initiatief van de Provincie West-Vlaanderen werden laureaten van provinciale prijzen 2014, samengebracht. Diederik Glorieux leverde een diepgaand-geïnspireerde compositie af die wordt uitgevoerd door de tenor Denzil Delaere, het jongerenkoor Rondinella (Knokke-Heist) en de instrumentalisten Emma Wouters (harp) en Jonathan Bonny (slagwerk), gedirigeerd door Rudy Van der Cruyssen. Acteur Stefaan Degand geeft met forse stem het verhaal en de verzen een eigen toon.

Alles wat Frank Adam schrijft, speelt of laat spelen, zit vol verbeelding, ritme en gevoel voor woordspelingen en het spelen met de taal. Zijn verzen hebben een hoog humorgehalte waarachter de dichter zich als een stille genieter verschuilt. Dat was al de appreciatie in 2002 naar aanleiding van zijn dichtbundel Mijn mond eet graag spinazie maar ik niet (cfr. theatermaggezien, 05.12.2002). Met Soep zonder snor, ging weer de toverdoos open waarin de geheimen van klank, beeldende verbeelding en taal worden bewaard.

Eén lijntje poëzie zegt vaak meer dan bladzijden proza. Er mochten wel veel meer initiatieven genomen worden zoals het Kindermuzefestival en zeker meer gelegenheden gecreëerd om poëzie door groot en klein te leren proeven en er van te laten genieten.

Info: www.schouwburgkortrijk.be of www.frankadam.be