| Assepoester opgepoetst. | 15 Februari 2002 |
Hoe maak je vandaag de dag een inslaande theatervoorstelling van een oud verhaal dat al meerdere keren op het toneel is vertoond en bovendien voor jongeren vanaf pakweg 10 jaar is bedoeld? Bij Bronks (Brussel) weet men het, dank zij Mieja Hollevoet en spelers die speels het sprookje van Assepoester tot een levendig en herkenbaar ding maken, zonder daarom de ingebeelde fee en
de spreekwoordelijke prins uit te schakelen. De spelers nemen met z'n vieren meerdere rollen voor hun rekening en veranderen daarvoor onder meer gewoonweg van schoeisel of sokken. Je moet het maar durven doen. En het werkt!
Mieja Hollevoet is met deze "Assepoester" niet aan haar proefstuk. Bij Bronks deed ze al "Romeo en Julien" (dus zonder Juliette!), ook een ongewone kijk op een liefdesverhaal. Nu wou ze "Assepoester" doen met allemaal jongens en zou het "Assepoetser" geworden zijn. Maar vier mannelijke vertolkers bleek niet haalbaar. Dus dan toch "Assepoester".
Het gaat over liefde en vooral over het niet weten wat liefde eigenlijk is. Een thema waar prille tieners tegenwoordig langs alle kanten mee geconfronteerd worden en waar ze oren naar hebben, omdat ze ervaren dat vooral volwassenen daar veel moeite mee hebben. In "Assepoester" gaat het er over hoe je liefde kunt herkennen wanneer ze je overvalt en of je wel ooit zeker bent dat je verliefd bent op de juiste jongen of het ware meisje. Geen betoog, geen onderricht, geen richtlijnen. Gewoon een spel vol beelding en verbeelding. Een resem eenvoudige vondsten ondersteunen de flitsende dialogen. Hoepeljurken tuimelen uit de lucht en vormen met de spelers dansparen op het bal van de prins.
Antje De Boeck speelt Assepoester als een doodgewoon schattig meisje dat weliswaar door haar moeder (Diane Belmans) en andere huisgenoten (Brick de Bois en Dimitri Duquennoy) vanuit de hoogte wordt bekeken en gekoeioneerd, maar daarom niet opstandig in een hoekje gaat zitten kermen terwijl de familie naar het bal is. Ze heeft iets ontwapenend en amuseert zich op haar manier en wordt beloond door haar goede fee. Meteen is deze productie een gelegenheid om Antje De Boeck nu eens niet als
film- of tv-actrice, maar in haar theaterbiotoop en dan nog "voor jongeren", te zien spelen en te appreciëren.
Het is ook voor een volwassene fantastisch mee te maken hoe een verhaaltje dat iedereen kent en waarvan een voorstelling voorspelbaar is, helemaal opgepoetst uit de kast komt, sterk gerelativeerd wordt en met veel humor en plezante, absurde situaties kleurig en fleurig wordt aangebracht. Hoe theater de mogelijkheid in zich heeft complexe dingen heel eenvoudig en gevoelsmatig juist aan te brengen en aanleiding is voor overslaand spelplezier.
De voorstelling eindigt met een ferme knuffel van de prins en zijn geliefde assepoester en met een hele lange zoen die alles zegt, waardoor de korte slottekst eigenlijk overbodig wordt. Maar voor de rest: deze Assepoester leve lang!
Reisvoorstellingen in diverse culturele centra in Vlaanderen en Nederland.
Info: e-mail: info@bronks.be, web: www.bronks.be
|
| Dit artikel werd reeds 199 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|