|
Oude haat, jonge liefde: Donderdag door De Bende van de Prins
| 5 Februari 2013 |
Donderdag - © Michel Deveen |
Het kleine nog redelijk nieuw gezelschap De Bende van de Prins wil zoveel mogelijk eigen teksten spelen waarin een verhaal primeert dat verwijst naar gebeurtenissen en ervaringen die dicht bij een jong publiek liggen, al kunnen de ouderen er ook veel van opsteken. Niet de wereldproblematiek wordt aangepakt, maar kommer en kwel en ook de blijde en verrukkelijke dingen van de eigen leefwereld, of de nabije buurt, vormen het uitgangspunt. De wereld in het klein als voorafbeelding van de ‘grote’ wereld.
Pepijn Lievens (1972) die mede aan de basis ligt van het initiatief, is na zijn opleiding aan het conservatorium in Gent, beginnen schrijven en acteren. Eerst in diverse gezelschappen, dan met Theater Saignant dat uiteindelijk in 2009 De Bende van de Prins is geworden. De monologen en andere stukken die Lievens tot nu toe schreef zijn niet onopgemerkt gebleven. In 2010 werd hij genomineerd voor de Gouden Klaproos 2010 en in 2012 won hij de prijs voor de letterkunde/toneel van de provincie Oost-Vlaanderen voor Tocht, dat hij schreef in samenwerking met spelers van het Gentse jeugdtheater 4Hoog. In Tocht vertrekt Lievens van een Griekse mythe over Theseus en Ariadne maar maakt er een hedendaags verhaal van over kinderen die op zoek gaan naar de moordenaar(s) van hun ouders.
Een oud gegeven actualiseren doet hij ook in Donderdag. Hierin maakt hij allusie op het bekende klassieke liefdesverhaal van Romeo en Julia, die de onderlinge haat en afgunst tussen hun beider families moeten trotseren. Shakespeare had er een stuk van vijf bedrijven voor nodig, Lievens klaart de klus in zestig minuten en slaagt er in de kern van de zaak zeer direct en eigentijds te maken. Deze Donderdag is meteen voor een schoolgaand publiek een gelegenheid voor wellicht een beetje inleiding tot het oeuvre van de grote William, maar vooral is het een leerrijke initiatie tot een sprankelende en meeslepende vorm van theater maken.
In Donderdag wordt de van ouds overgeërfde haat van twee dicht bij elkaar wonende families, die bijaldien concurrerende slagerijen runnen, overwonnen door de stilaan groeiende liefde van de jongen aan de ene en het meisje aan de andere kant. Ondanks de trammelant die deze burenhaat- en ruzie meebrengt, zijn er ook de stiltes en ogenblikken van bezinning waarin het hart spreekt. In een theatraal einde wordt de toeschouwer even op het verkeerde been gezet, maar na het gedonder van een donderdag komt ongetwijfeld het vrije(n) van een vrijdag voor de nieuwe Romeo en Julia. Of de wederzijdse haat bij de ouders helemaal verdwenen is, is minder zeker.
Liesa Naert en Wouter Bruneel, de spelers en Mich Walschaerts (Kommil Foo), de regisseur, vinden elkaar in Donderdag in het snelle, goed getimed wisselen van personages en situaties, in het minieme maar doeltreffend gebruik van rekwisieten en bovenal in spraakvaardigheid, spirituele gestiek en soepele beweging. Na Stofzuiger (zie theatermaggezien van 17.01.2009) en Averechts (15.11.2010) blijft De Bende van de Prins ook met Donderdag verrassen.
Info: www.debendevandeprins.com info@bis-produkties.be
|
| Dit artikel werd reeds 674 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|