Op de linkeroever van de Zomer van Antwerpen gebeurt het!
Studio Orka en Theater Antigone, Duikvlucht
| 20 Juli 2012 |
© Phile Deprez |
Studio Orka is een bijzonder gezelschapje van theatermakers. Ze bestaan nog geen tien jaar, en toch zijn ze al drie keer voor het Theaterfestival geselecteerd geweest. Bij de afgelopen subsidieronde stonden ze als eerste op de ranking van de theatercommissie, boven het Toneelhuis en al die andere k/canonnen! Gestaag maken ze een productie per seizoen, en dan toeren ze ook nog enkele jaren met een aantal. De productie van dit seizoen is alleen en uniek voor de Zomer van Antwerpen. En voor de zevende keer op rij weet Studio Orka een locatieproductie te maken die jong en oud verrast, tot vreugde stemt, ontroert, raakt, en ga zo maar verder. Dit kleine pretentieloze kindertheatergezelschap overtreft keer op keer zichzelf op een steeds andere manier. Hun vaste waarde-ingrediënten zijn hun installaties, hun spel, hun balanceren tussen realiteit en dramatische realiteit, hun respect voor kinderen. Je zou kunnen verwachten dat ze hun succesformule uitmelken, maar dat is niet het geval bij Studio Orka. Met veel fantasie weten ze steeds weer al die elementen waarin ze zo goed zijn, tot een schitterende én steeds opnieuw verrassende symbiose te vermengen. Theater zoals het moét zijn!
Deze keer hebben ze samengewerkt met Theater Antigone. De vormgevers Philippe van de Velde en Martine Decroos hebben zich samen met de handige creatieve choreograaf/danser Kwint Manshoven (van Kabinet K) en anderen compleet kunnen uitleven op een braakliggend stukje terrein op de linkeroever van de Schelde. Een grootse installatie van doorzichtige buizen verbinden grote cilinders met elkaar. Door de plastic ramen en deurtjes zien we daarin van alles bewegen, zien we water opschuimen dat door het dak van een cilinder lekt, en dat alles leidt tot een opening waaruit een grote braakbal gespuwd wordt. Het is blijkbaar een machine die het nabijgelegen stuk Schelde schoon veegt. De man achter dit alles is een mensenschuw iemand die de braakballen opensnijdt en de gevonden voorwerpen in grote rekken sorteert. Hij krijgt bezoek van zijn vriend die zijn hele hebben en houden op zijn rug torst. Dat is niet moeilijk, want hij is een reus (weliswaar met dwerggroei). Ook de koerier komt dagelijks een pakje brengen. Ook vandaag. En dan begint het 'echte' verhaal, want ondertussen hebben we al een lange en grappige aanloop gekend met een bustocht en een wandeltochtje door het gebied naar de bewuste plek. De plot bestaat zoals zoveel plots uit de ontmoeting van een paar mensen die ieder iets willen bereiken, maar door omstandigheden, objecten of de andere personages gehinderd kunnen worden, of net geholpen. Hier zijn het de drie mannen onder elkaar met hun eigen emoties en sores, en dan komt er ineens ook een vrouw vanuit de Schelde en de installatie. Onder elkaar wordt getreurd en gelachen, wordt er ruzie gemaakt en vriendschap gesloten, wordt er gescholden en gehuild, en dat alles gaat organisch en harmonisch in elkaar over. Het publiek (150 mensen, Studio Orka heeft nog nooit voor zo'n grote groep gespeeld) wordt de ene keer rechtstreeks aangesproken, een andere keer compleet genegeerd, de personages maken relativerende terzijdes, de acteurs zijn en spelen hun personages, trekken daarvoor hun fysieke en verbale registers open, spelen zo direct naar het publiek en naar elkaar. Dominique Van Malder is weer schitterend. Joris Hessels, die we een paar geleden ook al bezig zagen in de Legende van Woesterdam is enorm gegroeid en weet met zijn lach en naturel spel ons hart te veroveren, en ook de 'gastspelers' Titus Devoogdt die we kennen uit menig Arne Sierens-stuk, en Ruth Beeckmans (van o.a. Compagnie Barbarie) zijn hier nog aandoenlijker dan anders en passen perfect bij dit groepje tedere anarchotheatermakers. Ze hebben er lol in, en dat hartveroverend spelplezier werkt aanstekelijk. Flauwe woordgrappen zijn hier écht leuk, overacting en slapstickspel overtuigen écht, de grote thema's van leven en dood, van liefde en vriendschap, van existentiële angst en eenzaamheid komen in al hun lagen voor kinderen en volwassenen aan bod.
Terwijl er op andere plekken in Nederland en Vlaanderen hun Mister More Lady Less in de container gespeeld wordt, blijft Duikvlucht komende weken alleen op de Zomer van Antwerpen staan (alle voorstellingen zijn al uitverkocht). We kunnen alleen maar hopen dat de ploeg zich volgend seizoen ook op andere plekken aan andere rivieren ingraaft om nog meer mensen gelukkig te maken.
Info: www.studio-orka.be en www.antigone.be<
|
| Dit artikel werd reeds 250 keer gelezen. | auteur(s):Tuur Devens |
|