Biodiversiteit en wat voor één, in Zoo doen ze de dingen
Een dansvoorstelling voor 6+ door HETPALEIS & fABULEUS
| 10 April 2012 |
© Clara Hermans |
"Een terrarium. Zeven wezens verleiden en intimideren elkaar. Ze paren en vechten. Ze organiseren, fourageren en delegeren. Ze volgen hun instinct zoals ze dat altijd gedaan hebben. Aan de rand van hun biotoop zitten wij naar hen te kijken. Of kijken zij naar ons?"
HETPALEIS, een theaterhuis midden in de stad Antwerpen, streeft steeds naar een geschikt artistiek aanbod voor elk kind van elke cultuur of (taal)klasse. Voor de productie van de dansvoorstelling "Zoo doen ze de dingen" werd een ideale partner gevonden bij fABULEUS (o.l.v. Dirk De Lathauwer) vermaard om zijn interessante dans- en theatervoorstellingen voor kinderen en jongeren. Barbara Wyckmans, directeur van HETPALEIS nodigde Randi De Vlieghe uit om deze dansvoorstelling te maken voor de Grote Zaal. Ze vonden elkaar in het thema "de dierenwereld" vanwege de ZOO in Antwerpen, vanwege de fascinatie van kinderen voor de dieren- en insectenwereld, maar tevens is de dierenwereld een oneindige inspiratiebron voor dansmateriaal. Een goed idee. Want het is inderdaad een fascinerende voorstelling geworden. Erg grappig ook vanwege de verrassende herkenbaarheid. Niet zozeer van concrete dieren (daar werd nog de nodige ruimte voor de fantasie van de toeschouwer gelaten), maar van specifiek dierengedrag. En meer nog, we keken in de spiegel van ons eigen soms stupide mensengedrag in al zijn absurde toonaarden.
Er mag dan al een angstwekkend lijstje van bedreigde diersoorten bestaan, maar gelukkig ontstaan er in deze "ZOO…" prachtige nieuwe diersoorten. Danser, choreograaf Randi De Vlieghe heeft zeven compleet verschillende dansers uitgekozen, vier vrouwen en drie mannen, zeven diverse persoonlijkheden uit verschillende contreien en opleidingen. Dat levert natuurlijk een biodiversiteit op, maar samen geklutst een fantastisch bouwpakket van menselijke lichaamsdelen: armen, benen, wervels, ribben, heupen, achterwerken, handen, voeten, … maar ook stembanden, tongen, ogen, … enfin … eigenlijk elk anatomisch onderdeeltje kan lekker geïsoleerd of samen met iets anders gemanipuleerd worden. Als toeschouwer zit je constant op 't puntje van je stoel met een aanhoudende nieuwsgierigheid voor wat er nu toch weer gaat volgen. Je valt van de ene verrassing in de andere.
Het bouwpakket is grondig geëxploreerd in solo's, duo's, trio's, zes tegenover één of andersom, alle zeven in unisono tot er ergens weer een steekje loskomt en hop, we zitten weer in een andere situatie. Er wordt gul gebruik gemaakt van de ruimte in al haar richtingen. De ruimte zèlf is ook in voortdurende verandering. Rekwisieten en decorstukken doen er nog een schepje bovenop en suggereren nu eens een vijverlandschap, dan weer een bedrijvige mierenkolonie of er tekent zich in een wip een gebergte af. Wat men hoort doorheen de voorstelling is tevens een mooi spel van stilte, passende muziek, stemgeluiden of ergens neerpletsende voeten of handen.De kostuums zijn in een snit en een kleurenpalet dat vele mogelijkheden genereert, zowel samen als tegen mekaar op. Hoge hakken en extravagante aanzetstukken dienen om te imponeren, te verleiden, maar wat vooral imponeert is een uiterste controle over spieren en pezen, een mooi gedoseerde energie en een meeslepende focus. Een sfeervolle belichting in een decor van groene en gele wieren vervolmaken het geheel.
De lijn van de voorstelling verloopt langs een mooie mix van zeer snel tot uitermate traag, van zwak tot sterk, van licht tot zwaar, van indrukwekkend legato naar grappig staccato. De timing is haarfijn juist, zelfs de blikken naar elkaar en naar het publiek getuigen daarvan. Tijdens het repetitieproces moet er hard gewerkt zijn aan contactimprovisaties. De dansers hebben gewoonweg een blind vertrouwen in elkaar, wat adembenemende circusstunts oplevert.
De verschillende lijven en hun onderdelen zijn grondig "uitgebuit" door bouwmeester De Vlieghe. En hij compileert ze tot nieuwe gehelen zowel op micro- als macroniveau tot zoveel soorten (mens)dieren te land, ter zee en in de lucht, van klein naar groot. Maar allemaal hebben ze hun eigen specifieke drang tot overleven met hun eigen kleine en grote angstjes, zowel offensief als defensief. En zovele manieren om zich voort te bewegen : stappen, rennen, schuiven, schudden, trillen, zweven, springen, rollen … alle mogelijke maar ook onmogelijke manieren van voortbewegen ontsponnen zich voor onze ogen.
Het is een prikkelende, intrigerende voorstelling geworden. Zowel grappig, spannend als esthetisch. Zowel voor kinderen als voor volwassenen. Wij hoorden lachsalvo's in de zaal gaande van kindersopraan tot volwassen bas-bariton.
Info: www.hetpaleis.be
|
| Dit artikel werd reeds 370 keer gelezen. | auteur(s):An Melis |
|