Magisch sneeuwtheater
Sprookjes en zo, Sneeuw! (van 1 tot 3 jaar) | 15 November 2010 |
(c) Margot De Group | Met de kleinkinderen Ira (twee jaar) en Casper (drie jaar) naar het theater! Ik denk dat ik meer kriebels heb dan zij. Gaat het overkomen, gaan ze het leuk vinden, gaan ze ervan kunnen genieten? Ze zijn niet aan hun proefstuk toe. Ze zijn al eens – afzonderlijk – mee geweest naar een baby- en peutervoorstelling van Babelut (ars musica, zie ook archief) en toen had de magie van het theater hen toch in de ban gehad. Benieuwd of het deze keer ook lukt.
Sprookjes en zo richt zich met Sneeuw! nog meer dan Aquarium (voor 2 ½ tot 5) tot de allerkleinsten (1 – 3 jaar). ‘Omdat er voor die groep zo weinig is, en omdat Sprookjes en zo daar goed in is.’ En inderdaad: Sneeuw! is een alleraangenaamste productie geworden die de komende winter het theaterlandschap prettig poëtisch zal kleuren.
We zitten op kussens rond het speelvlak. De kindertjes op schoot bij ouders of grootouders. Ze hebben hun schoentjes uit, want de bedoeling is dat ook zij de scène opgaan. In een groot bed ligt een vrouw met een witte muts op. Een man in het groen verwelkomt een voor een de kindjes. Sommige wenden zich verschrikt van hem af, zoals Ira, hij zet direct een stap opzij, wendt zich tot een ander kindje, dat hem aarzelend en verbaasd een handje geeft. Casper durft ook.
Dan begint het. ‘Houden jullie van sneeuw?’ Casper zegt luidop Ja. Ira Ira ook. Tegen oma zegt Casper stilletjes: 'ik hou heel erg van sneeuw.' Beiden kijken ze met grote ogen naar het meisje dat wakker wordt. Ze is in het wit gekleed, met een kussentje op haar muts. Het is Sneeuwvlokje. Sneeuwvlokdonsjes dwarrelen uit de paraplu die open klikt en draait. Een 'oh' stijgt op uit het publiek. Nog meer pluimpjes waaien uit een koffer. Oohh!
De man vraagt wie mee gaat stappen. Slechts een paar kindjes durven. Er wordt niet aangedrongen. En dat is zo mooi aan deze productie: de kindjes wordt vriendelijk gevraagd om iets te doen, en als ze niet willen, dan niet. Er wordt niet achter hen aangezeten, er wordt niet gepord en aangemaand, nee, als ze liever gewoon kijken, dan is dat ook goed. Het is hier geen opgefokt en gedwongen meespeeltoneel. Gelukkig maar. Gewoon kijken naar het eekhoorntje in de boom, naar de danspasjes van Sneeuwvlokje, naar het neerleggen van het sneeuwtapijt. Enthousiast nemen Casper en Ira de uitgereikte sjaals en een zakje met sneeuwwatten aan om daarna de voor hun voetjes geplante takken met sneeuw te bedekken. Sommige kindjes gaan mee rond de pot soep zitten, andere knisperen met bolletjesplastic het vuur. Zoals in Aquarium wordt met simpele middelen en dingetjes een warme, poëtische sfeer gecreëerd. In een behaaglijke rust kabbelt het verhaal verder. De kindjes en de volwassenen blazen, ieder doet nu mee, en ja hoor, daar komt de sneeuwmanpop aan gewaggeld. Een lichte onstuimigheid laait op als er watten sneeuwballen worden uitgedeeld. Lekker gooien, zonder pijn te doen. Ira vindt het geweldig, en raapt de ene bal na de andere op om naar de sneeuwman te gooien. Dan gaan de kinderen weer rustig zitten en kijken. Sneeuwvlokje draagt grote sneeuwballen aan, en daaruit vallen berijmde rode rozen, oh!, en een groene jurk, waarin zij zich hult. De sneeuw is weg, de lente is er, en zo is Sneeuw! 'gedaan'. Casper en Ira dwarrelen samen met de andere kindjes nadien nog wat over de scène.
Vader Marcello en zoon Pietro Chiarenza hebben na het charmante Aquarium weer een productie uitgedacht en gemaakt die associatief en interactief de magie, die sneeuw van zichzelf al heeft op kinderen (en volwassenen), in het theater brengt. Zonder betutteling, zonder schreeuwerig gedoe, maar in de stille verwondering, en daardoor des te meer boeiend en overtuigend, voor jong en oud. Een zalige onderdompeling in een magisch sneeuwtheater. Sneeuw! is een oprechte artistieke productie, zonder sneeuwkanonnen en ander effectbejag, het is een (h)eerlijk belevingstheater in volle suggestieve eenvoud. Ook voor de allerkleinsten kan oprecht en puur theater oh zo mooi zijn. Casper en Ira hebben zichtbaar genoten. En de grootouders dubbel.
Nog de hele winter lang is Sneeuw! mee te maken.
Info: www.sprookjes.be
|
| Dit artikel werd reeds 695 keer gelezen. | auteur(s):Tuur Devens |
|