| De Werf (Brugge) buiten en binnen | 19 Oktober 2010 |
(c) Frauke Dendooven | De organisatoren van het stadsfestival Brugge Centraal hebben zich niet uitsluitend om de stadskern van de stad bekommerd maar betrokken er ook de buitenwijken bij. Koolkerke, Assebroek, St.-Kruis, St.-Andries, St.-Michiels deelden in de vreugde van openluchttheater op een speelweide, afgeboord door een mobiele karavaan van tenten en wagens die met bepaalde cultuurprojecten te maken hebben. Kunstencentrum De Werf werkte twee projecten uit, die na de wijktournee ook op locatie zijn opgenomen in het Jonge Snaken Festival (29/10-7/11) van De Werf in Brugge en het BRONKS festival in Brussel (13, 14/11).
Jonge spelers die spelen voor een jong (en een zich jong voelend) publiek, het komt geregeld voor en bepaalde kunstencentra zien het als een plicht opdrachten te geven aan jeugdige spelers en regisseurs en ook aan schrijvers. Onder meer van Mieja Hollevoet, die niet enkel regisseert, maar ook schrijft, wordt Peperkoek alhier (een zeer persoonlijke benadering van het Hansje en Grietje thema) bij De Werf/Brugge Plus gecreëerd, een locatieproject dat men ook in het Jonge Snaken Festival zal kunnen meemaken. De Werf selecteert daarbij uit die makers “die op een specifieke manier omgaan met de maatschappelijke vraagstukken van vandaag”, aldus directeur Jan De Nolf. Dat af en toe gekozen wordt voor een locatieproject kan daarenboven andere manieren van spelen ten goede komen. Dat blijkt onder meer uit Een Meesterwerk en uit Abel en Kaïn.
In Een Meesterwerk spelen Eva Binon en Patrick Vervueren (samen bij de vaste kern van het collectief Compagnie Frieda) in en rond een heuse toren, een constructie waar je niet naast kijkt en die de twee spelers ook de mogelijkheid biedt heel dicht bij het publiek te komen. De toren staat op privéterrein en wie er op komt, krijgt te doen met een man die nogal op z’n eentje is en zich hooghartig als een pronkstuk van de schepping gedraagt. Zelf is hij niet zozeer een schepper, maar eerder een opschepper. Wanneer hij echter ontdekt dat boven in de toren een mooie vogel woont, komt verandering in de situatie en vooral in het gedrag van de superman, en wordt de toren het symbool van een gezellig en uitnodigend nest.
De mooie parabel wordt op een spontane wijze uitgewerkt, herkenbaar en toch fantastisch, met de nodige acrobatie en hilarische toestanden, met grappen en snedige gezegden. Theater dat op een beeldende manier inzicht bijbrengt rond hangende problemen van inburgeren en inwijken, mijn en dijn, waan en werkelijkheid, zonder belerend te zijn.
Abel en Kaïn, een coproductie met Het GEIT (Groot Europees Instituut voor Theater, Gent) is een openluchtvoorstelling gespeeld rond een oliebollenkraam, een kermis- of marktattractie zo men wil, waarin twee ruziënde broers letterlijk aan de slag gaan. Gilles De Schryver en Yahya terryn (met supervisie van Arend Pinoy) vertolken twee Poolse broers die ver van hun land hun heimwee en verveling trachten te verdrijven, maar vooral klaarheid willen scheppen in verband met een oude vete of is het een misverstand? De ene werd godsdienstfanaat en zeult rond met een groot kruis op zijn schouder, de ander zoekt het meer in het materiële en bakt oliebollen. De confrontatie van die twee is een regelrechte botsing die tot een opeenvolging van gags en behendigheidsoefeningen leidt.
In vergelijking met Een Meesterwerk is Abel en Kaïn meer op uiterlijkheden gebaseerd. De spelers zijn typetjes, stripverhaalfiguren eigenlijk. Bij Het GEIT vertrekken de makers vanuit intuïtie, brengen uiteenlopende zaken samen en komen tijdens een repetitieproces tot een maakbaar geheel. Uitvergroten en toch geloofwaardig blijven is de optie. Het blijft ook altijd risico’s nemen.
Abel en Kaïn boeit als taal- en behendigheidsspel dank zij de onbetwistbare vindingrijkheid die de spelers aan de dag leggen. Zij maken daarenboven openluchttheater dat verder gaat dan de voorziene ruimte toelaat en dienen zich telkens aan te passen aan de gegeven omstandigheden. Zelf beschouwen de spelers van Het GEIT hun producties als “oefeningen in theater”. Ze scheppen alvast verwachtingen.
Info: www.dewerf.be of www.bronks.be
|
| Dit artikel werd reeds 568 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|