| Gardenia, een merkwaardig overstijgen van verschillen | 14 September 2010 |
(c) Luk Monsaert | Mensen verschillen van mekaar, uiterlijk en innerlijk, in gedragingen en verlangens. Toch zijn het allemaal mensen die in veel gevallen sterk op elkaar gelijken en naar een zelfde doel op weg zijn. Noem het geluk, erkenning, respect, liefde. Dat gaat niet zonder moeite, afzien, tegenslag en tegenwerking soms. De hoop te overleven en tot een omhelzing te komen, bindt de mensen die elke dag opnieuw het gevecht met het bestaan aangaan. Daarover gaat het in Gardenia, waarin spelers een confrontatie aangaan met zichzelf maar ook met anderen, met wat ze van hen onderscheidt en er toch weer gelijk aan maakt. Allemaal mensen die veranderingen ondergaan en toch zichzelf blijven.
De productie kwam tot stand op initiatief van actrice Vanessa Van Durme die choreograaf/regisseur Alain Platel, toneel- en musicalregisseur Frank Van Laecke en componist Steven Prengels mee over de streep kon halen. Inspiratie werd gevonden in de Spaanse film Yo soy asi (Zo ben ik), over het sluiten van een cabarettheater in Barcelona. De film volgt de travestieten tijdens hun laatste optreden, maar de voorstelling, in een realisatie van les ballets C de la B, NTGent, Festival Avignon en andere Europese producenten, begint met een herdenking van de overleden spelers waardoor deze meteen ook weer tot leven geroepen worden.
Van Durme (Gent, 1948) is onder meer bekend van haar boek Kijk Mama, ik dans (over haar geslachtsverandering) en de daaruit gedistilleerde monoloog, die ze in vier talen in Europa en Amerika speelt. In een regie van Alain Platel speelde ze in 1999 de moederrol in Allemaal Indiaan, een stuk van Arne Sierens, waar ze twee jaar mee toerde. Met Gardenia zet Van Durme onverdroten haar strijd tegen de vooroordelen in verband met travestie en transseksualiteit verder, nu met een gelegenheidsgezelschap dat met eenzelfde hartstocht een overtuigende vertolking tot stand brengt.
Gardenia steunt op een aantal tegenstellingen en metamorfosen die via het theater bijzonder goed worden opgevangen. De meeste spelers komen uit het travestietheater en worden geconfronteerd met actrice Griet Debacker en de jonge Russische danser Timur Magomedgadzjevyev, die uit een geheel andere context komen, alhoewel Debacker al een tijdje Van Durme coacht. Er is ook de confrontatie met twee regisseurs die eveneens verschillende wegen hebben bewandeld en nog bewandelen. Daarenboven is Gardenia niet een specifieke dansproductie noch een toneelspel. Het is een veelgelaagde voorstelling waarin meerdere disciplines, zowel verbaal, muzikaal als corporeel worden verwerkt, met de nodige stiltes en de spanningen die de innerlijke gevoelens een kans geven.
Het merkwaardigste in Gardenia is de langzame verandering waarbij de spelers hun leeftijd en uiterlijk doen vergeten en in een nieuwe huid beleven waar ze al lang van droomden. Dit spel van handelingen, bewegingen en dans is meteen de aanleiding tot het uitvergroten naar het einde toe van de tegenstelling tussen het kunstige, esthetiserende maar niet te min overweldigende optreden van de danser en het eenvoudige, daarom niet minder doorvoelde gewoon aanwezig zijn van de andere spelers die eigenlijk tegenover de kunstenaar/danser uitdagende toeschouwers worden.
Het overstijgen van verschillen op gewoon menselijk én op artistiek gebied met professionelen en niet-professionelen, het blootleggen van een aantal verhalen en deze bundelen tot een nieuw en verrijkend verhaal, maakt van Gardenia een uitzonderlijke ervaring. Aankleding en herkenbaarheid, ontroering en onthulling tonen zowel de pijnlijke als de plezierige kanten van een tegelijk collectief en individueel opgaan in een verlangen naar oprechtheid. In Gardenia gaat een wereld van authenticiteit open. Laat het theaterbedrijf voor een dergelijke visie op cabaret dan toch maar wat meer aandacht opbrengen.
Wie de voorstellingen tijdens de Gentse Feesten in NTGent heeft gemist, krijgt in 2011 nog een kans onder meer in Antwerpen, Brugge, Amsterdam, Rotterdam, Den Bosch.
Info: www.lesballetscdelab.be
|
| Dit artikel werd reeds 469 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|