Theatermaggezien ®
omdat theater belangrijk is...
ARCHIEF 2000 - 2014

Puur en aandoenlijk
Warmoes van Studio Orka (+7)
20 Augustus 2010


(c) Studio Orka
'In Warmoes graaft Studio Orka zich onder in volkstuintjes', staat in de aankondiging. Volkstuintjes. Het klinkt bijna nostalgisch, zoals ook de titel 'warmoes', een groente die bijna vergeten is, en die biologische voedselteams hebben herondekt. Volkstuintjes. Je ziet ze passeren als je door Vlaanderen treint, en er ligt - bij wijze van spreken - in mijn eigen achtertuin een groot terrein met bijna honderd van zulke tuintjes. Ik wandel er regelmatig met de hond om heen. Af en toe zie je iemand de tomatenplantjes ontknoppen, en vorige maand hing in een kerselaar nog een kartonnen bordje met de melding dat Jef 60 jaar was geworden. Voor de rest heb ik niets met volkstuintjes, ik vind mijn eigen tuin al te groot om te kunnen onderhouden. Tot afgelopen weekend op Theater op de Markt in Hasselt. Studio Orka had zich in de volkstuintjes van de Banneux-wijk tussen het Hasseltse stadscentrum en de Pukkelpopweide van Kiewit ingeplant met buizenconstructies en een krakkemikkige serre. En met een fantastisch spel en een ontroerend verhaal.

Studio Orka heeft ons in de jaren van zijn bestaan steeds verwend met wonderlijke en verrassende locatieproducties (zie archief). Theaterproducties waarbij realiteit en theater ragfijn in en door elkaar lopen. Ook in Warmoes lijken fictie en realiteit organisch samen te gaan. Het publiek krijgt een rondleiding door de volkstuin, en daar gebeurt allerlei. We maken kennis met een aantal figuren, er ontspint zich een dramatische plot die zal leiden naar een pakkend slot.

Ook nu is de locatie weer bijzonder en speelt ze een belangrijke rol. Volkstuintjes worden beschouwd als een sociale plek bij uitstek. Mensen ontmoeten elkaar in een vredige omgeving, slaan babbeltjes over de hagen heen, vertellen elkaar anekdotes en verhalen, vormen een gemeenschapje. Maar ook hier hebben autochtonen het moeilijk met vreemdelingen. Orka heeft geluisterd naar de verhalen en intriges, en maakte er een aandoenlijk spel van. Mensentypetjes worden uitvergroot. Er is de stoere macho (Dominique Van Malder) die nog para is geweest en daar graag over opschept, de ene flauwe grap na de ander uithaalt, 'want er mag toch wel 'ns gelachen worden zeker.' Randi De Vlieghe loopt er met pruik en besmeurd rond om te klussen aan de 'schijtleiding' en jaagt op ratten. Brenda Bertin is de Sandra die graag verleidt en plezier maakt. Steven Beersmans is de wat sullige voorzitter van de volkstuin. Hij leidt het publiek rond en wil ook wel eens een act opvoeren. En dan is er Ilse De Koe als Mees, het meisje dat het publiek enthousiast tegemoet komt met haar fiets, volgeladen met allerlei spulletjes die ze verzamelt en verkoopt. Ze wil graag een eigen tuintje hebben, maar de andere gebruikers vinden haar maar een rare: 'Die vreemde hoort hier niet.' Haar aandoenlijkheid raakt het publiek en zal op het einde voor oprechte ontroering zorgen.

De vormgeving is bijwijlen hilarisch. Geen videotoestanden, maar een constructie van 'strontbuizen' over de tuintjes. De eigen menselijke uitwerpselen moeten voor de bemesting van de tuintjes zorgen, en tja, af en toe raakt een buis wel eens verstopt of begeeft een sluiting het. Dat zorgt voor een paar verrassende wendingen die uit de grond komen of verschijnen als plastic golfplaten omvallen.

Kortom, Studio Orka heeft alweer een parel van een productie gemaakt. Het is puur genieten van de locatie, het natuurlijke spel en het tikje chargeren van alle spelers. Er zijn de personages met het gebruikelijke hoekje af, er is de humor in verschillende lagen. Zelfs de meest platte grap is hier echt leuk. Door de clichés komen subtiel de machtsverhoudingen in het groepje naar boven. Met Warmoes zou Studio Orka wel eens zijn sterkste productie tot nu toe te pakken kunnen hebben. In elk geval zal mijn wandeling-met-hond voorbij de volkstuinen voortaan dat ene tikje extra hebben.


Info: www.studio-orka.be

Deze zomer nog te zien op enkele festivals in Nederland, vanaf april 2011 op reis in Vlaanderen en Nederland

Dit artikel werd reeds 439 keer gelezen.auteur(s):Tuur Devens