Dynamisch spel en dans rond tijd.
Laika & Inti, en CCHasselt, Nu | 25 September 2009 |
Dans slaat vaak heel goed aan bij kinderen en (ouderen), zeker als er een directe band is tussen de dansers en het jonge publiek. Daar zorgen Laika en Inti en scenograaf Steven Brys wel voor: de toeschouwers zitten op kleine tribunes, op hoge tafels, op verhoogde banken. Lekker schots en scheef, rond een rechthoekige dansvloer, en met je neus op en bijna tegen de dansers. Hier geen knieval naar de kinderen, geen K3-gedreun.
De dansbewegingen en de afwisseling in ritme en genres vonken over. De energie die van de dansers uitgaat, straalt over op het publiek, dat zelfs soms moeite heeft om stil te blijven zitten bij de swingende momenten, maar dat ook heel ingetogen kijkt naar verstilde fragmenten.
In Nu draait alles rond tijd. De makers Anabel Schellekens en Thomas Devens hebben samen met de wat oudere danser Bert Van Gorp en de jong ogende Ilythyia de Lignière een hele reeks momenten aan elkaar geassocieerd rond vroeger, nu en de toekomst, rond generaties en leeftijden. Hoe kijk ik als kind tegen ouders aan, en hoe zal ik als ouder tegen mijn kinderen en tegen hun grootouders aankijken. Over het leven dat zichzelf in een oneindige cirkel altijd opnieuw uitvindt, vermelden ze op hun flyer, en dat tonen ze duidelijk in hun grote variatie dansmomenten. Het is geen lineair verhaaltje geworden van vroeger tot nu, maar alles loopt, botst, schuift, klopt, springt, huppelt door elkaar. Gespeelde generaties circuleren door elkaar, voor en achter en tussen het publiek duiken ze op. Worden ze vriendjes of niet? Ze spelen herkenbare kinderspelletjes van alle tijden zoals tikkertje en verstoppertje, dansen daarna ballroomdansen van vroeger. Trouwen ze of niet? En voor hoe lang? Ze lopen met laarzen als het ware door plassen, spelen ruitertje, om dan heel modern te rollercoasten. Tableaux vivants van familieportretten en ouderwetse trouwfoto’s wisselen als in een fotoshoot elkaar snel af, een metronoom geeft in het begin nog een tijdsverloop aan, de lont wordt aan een bom ontstoken, een man bladert opzij door een scheurkalender, kleedt zich om, en verschijnt als echte oude man met een zakhorloge. Een opa damt met zijn kind, of is het een vals spelend koppel? En dat alles in een heerlijke dynamiek. Je hebt ogen tekort om alles te kunnen volgen. Indrukwekkend is de piéta-scène, waarin de jonge man de vrouw in een lange jurk draagt op de muziek van Pergolesi. Als een trouwe hond duwt hij met zijn hoofd het lichaam voor zich uit. Tijd is vergankelijk, voor even, om dan weer door te draaien. De ouderwetse sanseveria wordt als mitrailleur gebruikt, de man speelt als kind onder de bank met mecanospeelgoed, en ach, ruzie maken is van alle tijden en leeftijden.
Nu verrast voortdurend, sprankelt van begin tot einde, boeit in de verstillingen en de turbulenties. Hun associatieve mengeling van concrete herkenningsmomenten met een doorgedreven abstraherend bewegen en dansante mimemomentjes boeien jong en oud, prikkelen ieders fantasie, laten zien dat dansen zeker een kunstvorm is voor kinderen, meer nog: deze dansproductie is puur genieten! Om daarna lekker tijdloos te filosoferen.
Nu is een dansvoorstelling voor iedereen vanaf 8 jaar.
Info: www.laika.be
|
| Dit artikel werd reeds 108 keer gelezen. | auteur(s):Tuur Devens |
|