Dans voor kinderen.
Krokusfestival CCHasselt | 27 Februari 2009 |
Dans voor kinderen: Gerhard Verfaillie van het CC Hasselt maakt er werk van. Het afgelopen festival tijdens de krokusvakantie stond volledig in het teken van de dans voor peuters, kleuters en kinderen. Schaapwel van Nat Gras stond er weer (zie archief), en heel veel nieuwe dingen. Ik heb niet alles kunnenzien, maar toch best veel,en ik volgde ook de studiedag die ging over dansproducties voor kinderen.
Een maand geleden werden de cultuurprijzen van de Vlaamse Gemeenschap uitgereikt. Voor de categorie jeugdtheater waren drie actoren uit de danssector voor kinderen en jongeren genomineerd. Ik zat mee in de jury, en wij wilden de trend van hedendaagse dansproducties voor die doelgroepen in de kijker zetten.
Naast schitterende producties afgelopen jaar beweegt er wat in het hedendaagse jeugdtheaterlandschap. Er stroomt een golf van zwierige, zwoele, zotte en zalige dansbewegingen door en over dit landschap. Dans speelt een almaar grotere en boeiender rol binnen de creaties voor een kinder- en jongerenpubliek. Het is deze bekoorlijke en eigenzinnige dansante beweging die de jury als een lovenswaardige inventie wil markeren én bekronen...
Genomineerd waren Gerhard Verfaillievan CCHasselt, jeugdprogrammator en organisator van het krokusfestival en stimulator van dansproducties; fABULEUS uit Leuven voor hun indrukwekkend werk dat zij opzetten met en voor jongeren; en Randi De Vlieghe, choreograaf van verschillende jongerenproducties met dans voor De Kopergietery, Bronks en ook fABULEUS. Uiteindelijk kozen wij voor de artiest als laureaat.
Op de studiedag in Hasselt De Dans Ontsprongen (CCHa in samenwerking met het VTI) vernamen we hoe het in Nederland, Duitsland en Oostenrijk gesteld was qua dans voor jongere leeftijd. Nederland kent een zestal gesubsidieerde dansgezelschappenvoor kinderen en jongeren. In Duitsland hebben zich een negental steden georganiseerd in een Tanzplan dat door de regering ondersteund wordt. Zij geven workshops op scholen en in wijken, maken producties, begeleiden jongeren, enzovoorts. In Oostenrijkgebeurt er ook heel veel. Daar zijn er vier gezelschappen voor kinderen, en er werken ook nog drie gezelschappen voor adolescenten. Veel concentreert zich op festivals, in Wenen, Linz, e.a. . Daar bestonden al de nodige dansfestivals, en geleidelijk aan is er ook gecreëerd voor kinderen en jongeren. Dschungel Wien is zo’n gezelschap, maar daarover in een ander artikel meer. In Vlaanderen zijn er geen gezelschappen die zich specifiek bezighouden met dans voor kinderen. (Alhoewel: Natgras is toch een professioneel gezelschap!). Meestal zijn het jeugdtheatergezelschappen die af en toe producties (laten) maken met dans. Het bekendste is fABULEUS dat consequent op de twee sporen theater én dans werkt.
Probleem bij ons en ook in de andere landen is nog altijd de perceptie van dans. Veel te vaak wordt de vraag gesteld: Is dans, en specifiek hedendaagse dans niet te moeilijk voor kinderen? En vaak wordt daar dan bevestigend op geantwoord, terwijl de ervaring leert dat kinderen daar juist wel goed mee om kunnen. Workshops, creatieve voorbereidingen en inleidingen zijn vaak nodig, en – ook nu weer – speelt het onderwijs een grote rol Als er geen enthousiaste leerkrachten voor hedendaagse dans zijn, ( vaak gewoon omdat ze er niets van kennen) dan worden kinderen en jongeren ook in de kou gelaten. Dat geldt natuurlijk ook voor de ouders. In Nederland en Oostenrijk heerst er wel een gunstiger klimaat en krijgt dans voor kinderen ook de nodige (pers)aandacht. In Duitsland is het al wat moeilijker en hier in Vlaanderen is ernog veel werk aan de winkel, op alle vlakken van programmering, productie, beleid, educatie en communicatie. Maar er zit schot in de zaak! De publieke belangstelling voor het krokusfestival was erg groot. Veel voorstellingen waren uitverkocht. Je merkte dat ouders zich nog producties van vorig jaar herinnerden, en daarom met hun kroost naar de nieuwe voorstellingen van die gezelschappen kwamen kijken. De Stilte uit Nederland kon vorig jaar enorm bekoren met De Kartonbewoners (zie archief), dit jaar brachten ze Alice. Natuurlijk lokt zo’n bekende titel ook al meer volk. Dat werkt als een sprookjestitel en zorgt voor volle zalen. Probleem bij zulke producties met een bekende verhaallijn is dat het dansnel een mimisch uitbeelden wordt in plaats van bewegingen en dansen. Dat zorgt voor herhalingen en traagheid en dat verleidt ook tot gemakkelijk scorende procedés – dat mag – maar die worden dan op hun beurt uitgemolken en uitgerokken. En dat maakt het voor mij dan weer saai.
De Duitse Sabine Seume kon het op de studiedag goed uitleggen. Haar productie Der Seelenvogel liet echter te wensen over. Er zit een onzichtbare ziel in je lichaam, dat is de zielenvogel en die gaat mee in je gevoelens. Van die prietpraat dus, met gelijkaardige bewegingen en grimassen. Ook het Franse gezelschap Co. M. Dooge kende een hoog esoterisch gehalte, met heel veel traagheid en een even pseudo-diepzinnige inhoud. Het Italiaanse TPO daarentegen zorgde met Farfalle voor een feeërieke voorstelling over vlinders, met kleurend dansen en licht-verven.Ook het toonmoment van Intiliet al veel goed materiaal zienvoor een nieuwe productie De een de anderdie in september in première zal gaan.
En dan was er ook Geheime Welten van Dschungel Wien. Maar daarover meerin een apart artikel.
|
| Dit artikel werd reeds 338 keer gelezen. | auteur(s):Tuur Devens |
|