| De Erotische Fabels van Frank Adam: een verhevigd kathedraalgevoel. | 14 Januari 2009 |
Met Erotische fabels zet schrijver-acteur Frank Adam zijn zoektocht verder naar verborgen of bewust gecamoufleerde roerselen van de menselijke begeerte. Ook nu weer gebeurt het met de hem kenmerkende durf op een interdisciplinaire manier en in nauwe samenwerking met kunstencentrum De Werf in Brugge.
Begonnen als dichter van kinderpoëzie en als schrijver van toneel, opera, liedjes, romans en ander verhalend proza, heeft Frank Adam sinds 2005 resoluut voor de (dieren)fabel gekozen, een minder beoefend genre in de hedendaagse Nederlandstalige letteren. Hij kreeg daarbij steun van De Standaard en De Morgen, kranten die zijn "contes philosophiques" weken naeen een volle pagina gaven samen met de prenten van Klaas Verplancke. De recente Erotische Fabels werden geschreven in opdracht van De Morgen en zijn inmiddels bij het Davidsfonds/literair in Leuven verschenen als derde boek van Adams cyclus Confidenties aan een ezelsoor.
Aan belangstelling van publiek en media geen gebrek en ook internationaal is er een doorbraak. In juni 2008 bracht Frank Adam een Franse versie van de Erotische Fabels in de Villa M. Yourcenar op de Mont Noir (Frans-Vlaanderen), waar hij in 2007 als writer-in-residence een aantal fabels schreef. Op 20 oktober 2008 las hij een Confidentie voor in het Europees Parlement in Straatsburg en een paar maanden geleden vertegenwoordigde hij de Vlaamse auteurs op een lezing in het Maison de la Poésie in Parijs. Op 8 december 2008 was hij met zijn fabels te gast op een Europese Dag in Hazebrouck, in het kader van een in 2009 op te richten academisch onderzoekscentrum voor Europese letteren en cultuur. Enkele Confidenties worden in het Frans vertaald voor Septentrion, een Franstalige publicatie van de Stichting Ons Erfdeel. Een aanpassing voor radio van de Erotische Fabels kwam op KLARA in De tuin van Eden van Bart Stouten, gevolgd door een "omnibuseditie" in een KLARA-eindejaarsspecial.
Al heel vroeg is Frank Adam ook met het podium vertrouwd. Wat hij schrijft, wil hij ook als theater presenteren. Daarin gaat hij dan ook almaar verder op zoek naar een spitante vormgeving. In de Erotische fabels is het via een combinatie van muziek, acteren en zingen. De wederzijdse bevruchting van woord en muziek resulteert nu in een zodanige verheven vorm dat men van een hoogmis kan gewagen, al kan de vergelijking met een religieus opgevat evenement hier enige gêne opwekken. Bij Adam gaat het over eros als een voorspel tot een mogelijk liefhebben. Het ritueel dat door de live uitgevoerde muziek en de drie backing girls wordt gerealiseerd, verwijst in elk geval naar een sfeer die men bij bepaalde gelegenheden als "gewijd" ervaart. Passie en vergoddelijking liggen trouwens nooit ver van elkaar.
Aan weerszijden van het podium staan de keyboards die bespeeld worden door Johan De Smet (componist van de uitgevoerde muziek) en Edwig Abraith (muzikale leiding) en als ruggensteun, muzen, feeën, schikgodinnen, wat je maar zelf wil invullen, fungeren An Anthonis (mezzo-sopraan en klarinet), Britt Van Alsenoy (sopraan) en Birgit Langenhuysen (altmezzo). Deze Voix Erotiques de la Belgique gelijken wel het koor in een klassieke tragedie. Vocaal begeleiden zij hogepriester Adam, de geile jager, in zijn offergang, geven commentaar en trachten op het einde zijn liefdesverdriet met hun zoetgevooisde zang te milderen.
De eigen keuze die Adam uit zijn fabels maakte zijn zovele stappen naar een altaar waarop liefde en erotiek in al hun glorie, gedaanten en bedenkingen worden bedreven aan de hand van een aantal personages die in Adams hersenen (een "onmetelijk labyrint") ronddwalen, zoals onder meer de bedrogen echtgenoot en de overspelige agent, een koning van een klein land in burger, een geheime vriendin. De rituele opgang naar een consecratie wordt almaar verleidelijker en opwindender en gaat samen met een concentratie van allerlei gevoelens die leiden tot inzicht en loutering. De smachtende man voelt dat de aangebedene hem kan ontglippen: "Hoe dichter genaderd/hoe verder veraf/in begeerte begraven/eeuwig tot strelen gestraft". Hij vreest zowel het fysieke alleen zijn als de geestelijke eenzaamheid: "O de geest dooft/uit mijn hoofd!/Wie wil er mij downloaden?!/Wie zal er van mij houden?!/als ik verrijs/in Cyberspace?!". Hoogtepunten in het dramatisch uitzingen van zijn hunkering en vertwijfeling bereikt hij in smartliederen, zoals "ik zal er altijd zijn voor jou", "Le Tour de l'Amour" en "k 'Em ziêr" (Ik heb pijn), parodieën op zowel de smartlap als op het cliché van de onvoorwaardelijke, slaafse aanbidder.
Wie zijn vorige producties meemaakte kan Adams keuze van de teksten in de Erotische Fabels beknibbelen, wil meer ironie en scherpere kritische tegenstellingen meemaken in de geveinsde ernst. Niettemin slaagt Frank Adam er weer in een spel op te bouwen dat zijn climax niet mist en realiseert zijn vaste regisseur Rik Teunis een lichtconcept en een regie waardoor spel, muziek en zang, uiteindelijk samenvloeien als in een verhevigd kathedraalgevoel.
Info:
Nog van 6 tot 20 februari 2009 op tournee.
Web: www.dewerf.be
|
| Dit artikel werd reeds 470 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|