Goddelijke (poppen)manipulatie.
Theater Froe Froe, Midzomernachtsdroom. | 15 Augustus 2008 |
Het was in Hasselt op Theater op de Markt spannend: gaat de première door of niet? Niet dat de productie niet af was of dat men met blijvende artistieke discussies zat, maar gewoon vanwege het weer. Dat krijg je als je openluchttheater voor hier maakt: regen kan het boeltje behoorlijk verzuren. Maar kijk: het had al de hele avond geregend en gemiezerd, en nu begon het, weliswaar bij lage temperatuur, zelfs wat te klaren: toch een kans om Oberon op ons af te sturen en als een dondergod zijn spel met liefde en mensen te laten opvoeren. Midzomernachtsdroom van op een kille plaats bekijken, en er toch van kunnen genieten. Theater Froe Froe heeft er een grootse productie van gemaakt, met muzikanten en een grote groep poppenspelers, met prachtige poppen en poppenmanipulatie, met tragiek en poesjenellenhumor.
Regisseur Jan Maillard en Theater Froe Froe houden zich in deze bewerking van de beroemde komedie van Shakespeare vast aan het verhaal, met proloog en epiloog, maar plaatsen het verhaal in een Japanse setting. De namen van de personages klinken Japans, de poppen zijn Japans gekleed en schrijden en vliegen sierlijk tegen de natuurlijke achtergrond van struiken en boompjes in de schemering.
Op een apart platform zorgen muzikanten voor Japanse klanken en muziek, en zetten de sfeer in. Op een nog hoger verhoog zitten de verteller en vertelster. Zij tronen boven het grote buitenspeelvlak, en heersen als goden over het wereldje vol intriges onder zich. Zij doen ook de stemmen van de personages. Dat zijn levensgrote poppen, die bespeeld worden volgens (een variatie op) het Bunraku-systeem, een oud-Japanse poppentheatertraditie waarbij drie spelers in het zwart de pop manipuleren. Bij Froe Froe zijn het meestal twee manipulatoren of zoals bij de reuzenpop Oberon vier. Als een King Kong stapt hij richting tribune, en neemt hij Puck (de enige mensenfiguur) in zijn handen en tilt haar op. De faun Puck is een Oosterse danseres die schichtig door het poppenwereldje fladdert en kronkelt. Titania is dan weer een dik gevuld bloot lijf en de drie elfjes zijn glimwormpjes aan een hengel. De liefdesparen zweven over het zand, en vluchten in verkleinde vorm naar betere horizonten. Heel veel speelse (manipulatie)details verhogen de aantrekkelijkheid van de voorstelling. Vaak is het spel grotesk maar tegelijkertijd poëtisch, zoals ook de tekst op rijm gevuld is met grappige metaforen, maar ook subtiel is in bepaalde liefdesverwikkelingen en in de vele komische kleine interventies.
De drie handwerkslieden die het toneelstukje gaan spelen, zijn in deze Froe Froe-bewerking de Schele, de Kop en de Neus uit de Antwerpse poesjen, en die zorgen echt voor buldergelach.
Anderhalf uur is het genieten van dit titanenwerk van Froe Froe, met zijn grote cast, de live muziek, het grote natuurdecor, de gestileerde tekst en natuurlijk het briljant poppenspel,dat een krachtige meerwaarde aan deze manipulatiekomedie geeft.
Nog op de Zomer van Antwerpen deze maand.
Info: www.froefroe.be
|
| Dit artikel werd reeds 310 keer gelezen. | auteur(s):Tuur Devens |
|