| Twaalf stukken voor één jaar. | 30 December 2002 |
Het theateraanbod was in 2002 weer eens zeer groot. Of alles wat gebracht werd noodzakelijk was of van hoge kwaliteit, is een veelgestelde vraag, maar ze is ook al lang beantwoord en dus overbodig geworden: het is onmogelijk voor een gezelschap of een solist om altijd even sterk naar voor te komen. De ene opgave is de andere niet, de ene avond is de andere niet. Toch is er telkens weer die inzet, die volledige overgave, die bezieling en het vaste voornemen om het zo goed mogelijk te doen. Trouwens, theater dat niet vanuit die opvatting wordt gemaakt is niet publieksbestendig en heft zichzelf op. Dat er nog altijd rommel op de markt komt, hoeft de theaterliefhebber niet af te schrikken de betere en echt goede dingen te gaan opzoeken. Met nadruk op zoeken. Vandaar dat een veelvuldig aanbod niet zo slecht is. Het maakt de kans op meer kwalitatieve producties groter. Erger is, indien media en overheid alleen oog zouden hebben voor de populistische evenementen en de lat zo laag mogelijk gaan leggen, zodat wie zich uitsluitend op de media en de subsidiënten baseert, een verkeerd beeld van kwaliteit krijgt voorgeschoteld. Maar zover is het gelukkig nog niet, al zijn de media niet zo happig om zogezegd minder toegankelijke producties enige ruimte te geven en is de subsidiërende macht al eens eigenwijs.
Het almaar groter worden van de foto’s van goed in de markt liggende vedetten in de kranten en het almaar inkrimpen van kritische reflexen via recensies of analyses, moet tot nadenken stemmen en aan het begin van een nieuw jaar althans de media tot betere voornemens aanzetten.
Inmiddels hebben we weer zo’n honderdtal voorstellingen achter de rug, een geselecteerd aantal, want er worden meer dan honderd producties per jaar aangeboden. Van die honderd houden we er zo’n kleine dertig over, de zogezegde genomineerden. Uiteindelijk willen we er voor het jaar 2002 nog twaalf bewaren voor later. Eens kijken of het lukt.
In willekeurige volgorde worden eerst de 29 voorkeuren opgesomd. We beperken ons niet tot uitsluitend Vlaams of Nederlandstalig toneel. We zijn gewoon gaan kijken naar wat de zalen en de gezelschappen aanboden. Er zijn dus ook een aantal gastvoorstellingen bij. Het gaat tenslotte nog altijd over wat hier, in ons land, of in de onmiddellijke nabijheid te zien was en daar kunnen zelfs hernemingen (die wij nog niet gezien hadden) bij zijn.
De genomineerden dus:
De Roovers met Van de brug af gezien, L. King of Pain door Het Toneelhuis, Les Antigones door STAN, Tramlijn die verlangen heet, door Publiekstheater Gent, De Kavijaks, met Kurt Defrancq, De smerige trilogie, door De Zweep, Hoop en Glorie door de Parade, Poetewiet met Peter De Graef, Andromak van het Toneelhuis, Husbands and Wifes door De Tijd, Zijde daar van Ceremonia, Twee stemmen door Jeroen Willems van ZTHollandia, Philoctetes door Crew (Brugge 2002), Les Aveugles, door UBU (Quebec) in Format (Brugge 2002), Mijn mond eet graag spinazie maar ik niet van Frank Adam en Rik Teunis en De Werf Brugge, Marathon door AC Trompet; Traum im Herbst van Jon Fosse door Müncher Kammerspiele in een regie van Luk Perceval, Leopold II van Hugo Claus in de Bottelarij (KVS, Brussel), Lava Lounge van Oscar Van den Boogaard door Ro Theater (Rotterdam), Rusland voor beginners door DAS theater en KVS-de Bottelarij, Taal zonder mij door Malpertuis, Zwarte vogels in de bomen, door het Muziek LOD, De Fladdermuis, door Walpurgis en Het NET, De krippel door Olympique dramaturgique, Diep in de aarde… van Jeroen Olyslaegers in de Bottelarij, Ola Pola Potloodgat van Pascale Platel en Bronks, Het midden van nergens, door 4Hoog, Push Up! door het Toneelhuis, Kattenmoeras, door het Ro Theater.
En nu de twaalf die nog meer dan de andere wisten te ontroeren, te verrassen, te kittelen en te pijnigen, te aaien en te slaan (de volgorde waarin ze vermeld staan heeft geen belang, we doen niet aan competitie):
- Poetewiet met Peter De Graef.
- Andromak, door het Toneelhuis
- Husbands and Wifes, door De Tijd
- De krippel, door Olympique dramatique
- Les Aveugles, door UBU (Quebec)
- Mijn mond eet graag spinazie maar ik niet, van Frank Adam en Rik Teunis en De Werf, Brugge
- Traum im Herbst van Jon Fosse door de Müncher Kammerspiele
- Leopold II van Hugo Claus door KVS-de Bottelarij
- Lava lounge van Oscar Van den Boogaard en Guy Cassiers en het Ro Theater
- Rusland voor beginners, door DAS theater en KVS
- Zwarte vogels in de bomen, door Het Muziek LOD
- De Fladdermuis, door Walpurgis en Het NET
|
| Dit artikel werd reeds 248 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|