In de woordenwereld van Prévert.
Theater Artemis, Later is te laat. | 30 April 2008 |
Jacques Prévert voor kinderen? Op het eerste zicht lijkt het gemakkelijk. Het zijn eenvoudige teksten, gemakkelijk te verstaan. Maar onder die concrete eenvoud schuilt, broedt, vlamt vaak een diepe tragiek over eenzaamheid en leed van individuen, in de maatschappij. Toch heeft Floor Huygen van Theater Artemis zich eraan gewaagd. Met een aanklacht tegen de dufheid van de volwassen wereld.
Er staan wat planken en doeken op en tegen elkaar gestapeld, met een brits tegen de achterkant. Een wat slungelachtige Jacques Tati-achtige man in jaren '50 –outfit verschijnt, kijkt ons aan, heel lang, haalt een sigaret uit een pakje, steekt die in de mond, haalt een lucifersdoosje boven, strijkt een lucifer af, nadert zijn sigaret. Hij steekt hem niet echt aan (het is een kinderproductie, nietwaar), maar houdt hem praktisch de hele tijd in zijn mond. Dit is dus Prévert. En hij begint zijn verhaal: "Er was eens". Het meisje dat 's nachts gelukkig was, schiet achter een paneel tevoorschijn. Je krijgt dan gedichten in dialogen, bitsig, lief, argwanend, triestig. Leuk zijn de monologen die eerst opgezegd worden, en dan in spel herhaald worden. Een accordeonist voegt zich bij de man en vrouw. De Franse tristesse wordt compleet, in liederen, spel, dans. En dat wordt heel mooi suggestief en speels op de scène gezet door Cora Burggraaf (spel en zang), Hylke van Sprundel (als nooit lachende man met de glimlach) en Oleg Fateev (muzikant).
Er zit veel afwisseling in de teksten, het spel met de typetjes is fris en er zijn een paar leuke gags met het decor. Maar het blijft moeilijk voor kinderen, denk ik. Het lied Barbara dat gaat over de puinresten na de oorlog, de vaak grappig beschreven moeilijkheden in de man-vrouwrelaties, de surrealistisch geschetste pijn van verlatenheid, het groteske spotten met het saai en stijf burgerleventje, dat alles zal menig kind toch boven zijn petje gaan. De voorstelling was aangekondigd voor 4+. Tijdens het maakproces werd dat al snel verhoogd tot 6+. Maar omdat de teksten ook vaak een spielerei met woorden en (diepe) thema's zijn, zou ik eerder geneigd zijn om de minimumleeftijd op 8, 9 te plaatsen. Voor adolescenten en ouderen is ze zeer geschikt. Voor hen is deze Prévert-aanpak humoristisch in de echte zin van het woord: een lach ín een traan.
Info: www.artemis.nl
|
| Dit artikel werd reeds 526 keer gelezen. | auteur(s):Tuur Devens |
|