Een geslaagde en gelaagde Odyssee
De Maan, Odysseus | 24 April 2008 |
Het is nobel, oude verhalen door te geven en te vertellen aan jonge kinderen. Het hoort tot onze culturele opdracht. En door de enorme invloed van informatie en entertainment en oppervlakkige flutverhaaltjes, dreigt goede literatuur bedolven te worden onder rotzooi. Een canon met oude verhalen wordt steeds meer noodzaak. Verhalen uit de oudheid vertellen of spelen en ze nu nog geloofwaardig laten overkomen, is echter een ander paar mouwen. Zoals het Piet Arfeuille lukt om stukken van Shakespeare te bewerken tot actuele uitgepuurde drama's, zo slagen auteur Michael De Cock en figurentheater De Maan erin om voor kinderen Odysseus op de planken te brengen als een kwetsbare held.
Het verhaal begint zoals de echte Odyssee met de ontmoeting tussen Nausikaa en de aangespoelde held op Ithaca. En hij vertelt zijn verhaal. Een paar grote avonturen, zoals het gevecht met de cycloop Polyphemos, de list die hij gebruikt om Kirke die zijn mannen in varkens veranderd heeft te omzeilen. Hoe zijn overgebleven mannen de windenzak van Aiolus openmaken waardoor hij nog later thuis komst, de verleiding door de Sirenen, en zijn aanspoelen op Ithaca. Toch s het verhaal van Michael De Cock geen avonturenverhaaltje geworden, geen aaneenrijging van heldhaftige momenten waarin Odysseus als een heroïsche superman grootse en woeste gevaren overwint, integendeel : deze Odysseus is een kwetsbare gevoelige man, die verteerd wordt door heimwee naar huis, waar zijn vrouw en zijn kind op hem wachten. Het is een angstige held die bang is dat hij zijn thuis niet zal bereiken.
In een goed strakke regie van Barbara Vandendriesche brengen Jef Ravelingien en Katrien De Ruysscher het verhaal. In flashbacks worden de avonturen licht abstract gevisualiseerd door bewegende figuren in nevels. De cycloop en andere monsters vallen in kartonnen stukken uit elkaar, grote en kleine marionetten in stofflarden verwijzen naar de vijanden die verslagen worden. Dat alles in suggestieve stijl en mooi gedoseerd. Wilde woeste avonturen zoals we die maar al te vaak in films en op het scherm tot in het oneindige uitvergroot zien, worden hier overgoten met een relativerende soberheid. En dat geeft de productie de nodige power.
Regelmatig komen Telemachos en zijn moeder als marionetten aan de strandkeien zitten, mijmeren over hun vader respectievelijk echtgenoot, zijn kwaad op hem, en zijn ook zeer bekommerd. Ze stellen elkaar troostende vragen, zonder dat het sentimenteel wordt.
Deze Odysseus is een geslaagde spannende en gelaagde theaterbewerking voor kinderen vanaf acht jaar.
Info: www.demaan.be
|
| Dit artikel werd reeds 623 keer gelezen. | auteur(s):Tuur Devens |
|