Jongens, wat een wereld. Global anatomy
KVS, Benjamin Verdonck en Willy Thomas | 24 December 2007 |
In den beginne was er niets. Een lege spelvloer. Een muurtje, een klapdeur, een paar stoelen en een bosje kerstbomen. Aarzelend komt er een naakt mannetje door het klapdeurtje gekropen. Hij zoekt zijn weg over de spelvloer, tussen de bomen. Later komt er een tweede mannentje het podium opgetrippeld. Was de eerste Adam, dan maken we nu kennis met latextieten Eva.
Ze zoeken en benoemen de wereld rond zich. Ze praten niet maar plaasten voorwerpen op de scène. Zonder woorden blijven ze meer en meer rommel aanslepen en verliezen ze zichzelf in de geschapen chaos.
Het benoemen werkt heel verrassend. Het voetje van een kerstboom kan perfect een televisieantenne zijn, je kan letterlijk met je gat in de boter vallen en boterviltjes vormen een heerlijk heldenmasker. In een spel dat het midden houdt tussen trage slapstick en de intimiteit van een bewegingsstukje, scheppen Verdonck en Thomas een wereld waarin er gepenetreerd, verzorgd, gescheten, geplast, gevallen, opgestaan, gekeken, geslagen, gesteund en vooral gebricoleerd wordt. "Alles wat mensen doen", zeggen ze zelf.
En deze 'naakte' mens, ontdaan van al zijn veilige gewoonten en bezit, is tegelijk lachwekkend en ontroerend. Gedreven door een aanstekelijke nieuwsgierigheid gaan de mannetjes op onderzoek, proberen ze de wereld rond zich te structureren. Daarvoor hebben ze wel steeds meer materiaal nodig en dat maakt die wereld als maar complexer. Maar ze gaan door. Naar het einde van de voorstelling hebben ze huisje gebouwd. Het staat scheef en steekt met haken en ogen in elkaar, maar het herbergt vuur, vuur in de vorm van een levensgrote aansteker.
De fascinatie voor objecten en dat gebiologeerde bezig zijn met prulletjes en wegwerpmateriaal zien we vaker in het werk van Benjamin Verdonck. Je hebt de woordeloze fragmenten in "313, Misschien wisten zij alles" en het recentere "Wewillivestorm" waarin hij met een kinderlijke concentratie aan allerlei koordjes trekt en de wereld in beweging zet.
Global anatomy is een heerlijke voorstelling die een kinderlijke naiviteit en creatiedrang plaatst in een absurd banale wereld. Thomas en Verdonck slagen erin om met de meest ordinaire voorwerpen in een theatrale context een schokgolf teweeg te brengen waardoor je na de voorstelling verwonderd door de straten van Brussel loopt. Er is zoveel te doen rondom ons, zoveel schoonheid in het onopvallende, het kleine.
|
| Dit artikel werd reeds 280 keer gelezen. | auteur(s):Arnaud Deflem |
|