Le diable parle francais
Iets anders! | 27 December 2007 |
Wanneer de duivel door het leven van de schrijver Berlioz wandelt en dat van diens uitgever beeindigt, slaan de stoppen bij de brave Berlioz door. Al snel belandt hij in het gesticht waar hij zich bij elke ontsnappingspoging steeds dieper in nesten werkt. In dat gekkenhuis ontmoet Berlioz een man die zich Meester laat noemen. En net zoals in het gelijknamige boek van Boelgakov, één van Stalins favoriete schrijvers, vertelt die zijn liefdesgeschiedenis met Margarita. Het hele verhaal eindigt met de zekerheid dat er geen zekerheden zijn. Niemand weet wat er precies gebeurd is.
Lazarus heeft in Iets anders! twee verhaallijntjes uit Boelgakovs boek gelicht. Het eerste verhaal, dat van schrijver Berlioz, spelen ze, het tweede verhaal wordt verteld door het hoofdpersonage. De hele voorstelling speelt met de grens tussen vertellen en spelen. Het ene moment wordt je meegezogen in een scène om vervolgens te horen dat ze even een stukje overslaan om niet in herhaling te vallen.
Het verhaallijntje wordt regelmatig onderbroken door hilarische fragmenten "schoolboekfrans" waarbij het publiek de simultaan vertaling op een soort schoolbord kan volgen.
Het gebruik van de ruimte en het decor is sober en functioneel. Het schoolbord van hierboven is een projectie op een scherm dat ook dienst doet als treinvenster en beveiligd raam in een gekkeninstituut. Verder is de scène leeg en zie je achteraan de acteurs zitten kijken naar de voorstelling of de projector besturen.
De taal is wat onwerkelijk en literair, maar op een of andere manier werkt dat wel.Het doet denken aan die andere Russische schrijver, niet zo geliefd door Stalin, Daniil Charms.
Het spel sluit bij de taal aan en balanceert op de grens van het naturel. Soms gaat het over in overacting of een vormelijke abstractie, de schyzofrene schrijfscène is zo een pareltje. Soms doorbreekt een speler het spel door even aan het publiek te vertellen wat er ondertussen gebeurde. Aan het einde van de voorstelling wordt er zo neutraal mogelijk verteld hoe het verhaal afloopt.
Iets anders! is een leuke voorstelling geworden maar ook niet meer dan dat. Daarvoor mangelt het nog teveel in de structuur van het stuk, de monoloog van de meester vult niet de verwachtingen in en gaat duren. Daardoor kan de voorstelling naar het einde toe geen punt maken. Je wandelt een beetje twijfelend buiten: veel leuke vondsten, knappe teksten, aardig gespeeld maar geen ziel.
|
| Dit artikel werd reeds 306 keer gelezen. | auteur(s):Arnaud Deflem |
|