Zeemzoet en hilarisch
Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil door tg Monk en Ontroerend Goed | 22 December 2007 |
De Vlaamse theatergroep Ontroerend Goed en het Amsterdamse gezelschap Monk slaan de handen in elkaar om hun publiek een onvergetelijk kerstfeest te brengen. Alle acteurs hebben immers een gloeiende hekel aan al dat kerstgedoe, maar ontkomen er evenmin aan als jij en ik. "If you can't beat them, join them": en dus doen ze het maar ineens helemaal goed. Ze organiseren een kerstspecial met alles erop en eraan en dopen hem – hoe kan het anders – Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil.
Bij het binnenkomen van de zaal staat het ontvangstcomité klaar. Je wordt hartelijk welkom geheten en doorverwezen naar de stand met Glühwein. Op het podium staan ook een aantal netjes gedekte tafels, waaraan je vriendelijk wordt uitgenodigd om plaats te nemen. De sfeer zit meteen goed. Je hebt het gevoel dat je naar een feestje komt in plaats van naar een theatervoorstelling. In het midden van het podium staat een reusachtige kerstboom met bijpassende kitscherige versiering. De acteurs kijken je glunderend aan. Ze krijgen net geen kramp in hun kaken.
Verder biedt de voorstelling alles wat een degelijk kerstfeest hebben moet: zeemzoete gezelligheid, verbroedering, aangebrande gerechten, tradities waarvan niemand nog weet waarom ze in ere worden gehouden, onderhuidse spanningen en – na een glaasje op – een welgemeende ruzie tussendoor.
Vrede op aarde vergroot herkenbare situaties uit en stapelt ze op elkaar, zodat je van de ene lachbui in de andere tuimelt. De nieuwjaarsbrievensfeer na de verwelkoming brengt je zo weer naar de kleverige kerstverhalen uit grootmoeders tijd. De bekentenis van één van de personages – "Ik haat Hollanders" – slaat de dames van boven de Moerdijk even uit hun lood. Op een hilarische manier voeren de acteurs alle clichés en vooroordelen op. Het groots opgezette verbroederingsproject waarmee ze kort daarvoor van start waren gegaan, valt ogenblikkelijk in duigen. Het opzet was wereldvrede. De conclusie wordt dat vrienden onderling zelfs geen vrede kunnen bewaren. Om het goed te maken, ons geweten te sussen, storten we met zijn allen wat geld voor een goed doel. In een zaal van om en bij de honderd toeschouwers halen de organisatoren net geen tien euro op. We krijgen een bedenkelijke blik in ruil: was dat nu echt alles wat er vanaf kon voor onze medemens?
Tussen het gieren door prikken Monk en Ontroerend Goed zachtjes in ons geweten. Ze houden ons een licht glanzend spiegeltje voor. Toch zullen het vooral de hilarische toestanden op de scène zijn die bijblijven van deze voorstelling. Je ziet er zo de brainstorm van de acteurs achter: wat haten we nu echt het meest aan de kerstperiode? Wat is er nu echt het onnozelst aan? Die vondsten volgen elkaar zonder tussenpozen op. En dan opeens is het gedaan. Heel abrupt. We kijken even verbaasd om ons heen. Moeten we echt nu al klappen? Maar dan zie je de mensen een voor een de schouders ophalen – "Oké dan, 't was onverwacht, maar we hebben toch goed gelachen" – en uitbreken in een daverend applaus. Als de acteurs van het podium verdwenen zijn, blijft het publiek nog enkele minuten rustig zitten. Geen haast om weg te gaan. Het is tenslotte kerstfeest…
Info: http://www.tgmonk.nl/ of http://www.ontroerendgoed.be/
|
| Dit artikel werd reeds 377 keer gelezen. | auteur(s):Ines Minten |
|