Theater Artemis uit Nederland maakt theater waarin het kind en de aankomende volwassene centraal staan. Een beetje misleidend wordt Artemis te zeer als "jeugdtheater" bestempeld, maar het opplakken van een etiket gebeurt wel vaker. Waarom men voor de selectie van het jaarlijkse Theaterfestival nog onderscheid maakt tussen "jeugd" en "volwassenen" is ook niet duidelijk want een geselecteerde voorstelling zoals Pakman is zo bijzonder dat ze aan catalogiseren ontsnapt.   

In Pakman komen na twintig jaar vier mannen samen op de plek waar ze als kind het geheime clubje Pakman vormden. Overstelpt door herinneringen beleven ze weer de dromen die ze als kind hadden. Ze geven zich over aan de chaos die elk kinderhoofdje op hol brengt wanneer een onweerstaanbare speldrift opkomt. Die haast grenzenloze uitbundigheid staat in schril contrast met de reële wereld van thuis en school, van orde en normen en van de ernst omtrent leven en dood.

De bende van vier in Pakman bouwt een wereld die openspat in ontelbare gensters, in verbaal geweld en stunts, in knuffeldieren en gadgets, in touwen en knopen. Ouderen herkennen het geweld en het lawaai van straatkinderen, toen indertijd de straat nog speelplein was; ouders van nu herkennen die wereld in de chaos van een kinderkamer. Kinderen staan er positiever tegenover: "het was rommelig, maar niet zo rommelig als mijn slaapkamer", laat een kind van acht optekenen in een nabespreking. Maar Pakman gaat verder dan een verdoken plekje of de kinderkamer en de vele speeltjes. De voorstelling wordt spelerderwijs een universum waarin de personages als wervelwinden rondrazen om dan plots heel stil te worden in een korte en zeer indringende dialoog. Bijzonder is ook de toepassing van een rollenspel, waarbij de mannen heel gezwind  kind of volwassene, jongen of meisje zijn.     

Pakman is een voorstelling met een voorgeschiedenis. Oorspronkelijk zou men uitgaan van een film van François Truffaut over een wild kind dat in een bos was gevonden. De vier acteurs zagen echter meer mogelijkheden in een voorstelling over een groepje kinderen en hun dromen, verlangens en verdriet. Op de duur projecteerden de spelers  eigen herinneringen in de personages en schreven ze zelf een scenario en gingen ze daar op improviseren. Dit mag dan al een ongebruikelijke manier van theatermaken zijn binnen het zogezegde jeugdtheater, voor de spelers, nota bene allemaal Vlaamse acteurs, is deze aanpak al langer bekend. Bruno Vanden Broecke en Nico Sturm hebben er, als acteurs bij het Antwerpse gezelschap De Koe, ervaring mee. Ook Raven Ruëll, in Brussel en Kortrijk geregeld als regisseur bedrijvig, en Michiel Van Cauwelaert, die behalve als speler hier ook als vormgever (eigenlijk zijn hoofdbezigheid) fungeert, draaien aardig mee in de Pakmanturbine.   

Floor Huygen, die Artemis artistiek in handen heeft, en dramaturg Peter Anthonissen, hebben de bende van vier in Pakman kennelijk carte blanche gegeven. In elk geval zal deze productie in Nederland confronterend werken, alleen al door het taalgebruik, dat Vlaams is, dus "net een beetje anders", zoals in de toelichtingsbrochure voorzichtig wordt geformuleerd en waarin dan ook typische Vlaamse woorden en uitdrukkingen naast hun Algemeen Nederlandse equivalent worden geplaatst.

Pakman, door jury's geprezen, is in meerdere opzichten grensoverschrijdend en slaat vooral in door de spelvreugde die er van afdruipt. Meteen wordt ook nog eens duidelijk dat SPELEN de essentie is van alle theater, wat niet wil zeggen dat TAAL onbelangrijk is. In Pakman komt het woord de lichaamstaal versterken en dat in de snedige vorm die de gegeven situatie vereist.

 Pakman begint vanaf januari 2008 aan een nieuwe tournee in Vlaanderen en Nederland.

Wie nog een andere "bijzondere" productie van Artemis wil zien, kan terecht in 't Arsenaal in Mechelen op 22 oktober a.s. voor Uptijd, een productie van het jonge collectief Norfolk (waarin o.m. Nathalie Meskens) dat door Floor Huygen wordt gecoacht en door Raven Ruëll geregisseerd, over vijf vrouwen die de stad ontvluchten in een relaxcomplex. 

Info: www.artemis.nl en www.tarsenaal.be