Vulkanisch gebied rond de mijn van Genk.
Gosie Vervloessem The Volcano Project | 26 December 2006 |
De trouwzaal van het gemeentehuis/cultuurcentrum van Genk is heringericht tot een soort laboratorium - keuken. Aan een wand staan op een plank wat plastic bakken en in elkaar verfrommelde plastic flessen, op een keukentafel liggen poetsmiddelen, mentolrolletjes en nog van alles bij elkaar. Niet door elkaar, want alles is mooi geordend. Op papiertjes bij een aantal voorwerpen staan gegevens, als catalogusnummers. Een lange dame in wit broekpak en met een keukenschort aan, verwelkomt ons. Ze zal ons het volgende half uur rondleiden en inwijden in haar vulkanische ontdekkingen in het Genkse landschap.
Zoals Gosie Vervloessem daar staat, met een uitgestreken gezicht en tussen de tafels met huishoudelijke prulletjes, doet ze me denken aan Eva Meyer-Keller in haar performances met kerstomaatjes of met het bakken van een taart (zie archief). Even droog en flegmatiek houdt Vervloessem haar verhaal, leidt ze het groepje toehoorders van de ene tafel naar de andere plank, even laconiek vertelt ze over haar project. Bij Eva Meyer-Keller ontplofte er dan tomaatjes of konden de toehoorders allerlei keukenexperimenten en proefjes voor jonge wetenschappers uitvoeren, hier bij Gosie Vervloessem luisteren we naar ontdekkingen, wijst ze voorwerpen aan als wetenschappelijke bewijzen van haar stelling, maar ze doet er verder niets mee. Deze avond is als een tupperware-demonstratie, zegt ze. Veel plastic spulletjes staan opgesteld, ze wijst ernaar, het publiek mag kijken, alle aandacht gaat naar haar verhaal. In een poging de spitsvondige ongerijmdheden te kunnen volgen.
Wat is haar ontdekking dan wel? In Genk heeft ze de terrils ontdekt. Dat zijn bergen die ontstaan zijn door het puin dat uit de mijnen werd opgestapeld. In de mijnstreek en rond Genk heb je veel van die kunstmatige heuvels, die nu een eigen flora kennen. Vervloessem tekent een plattegrond. Waterschei, haar appartementje, haar onderzoekscentrum in kunstencentrum Tor, de Italiaanse wijk, de terrils, het kerkhof. En dat allemaal in het Engels, een eenvoudig Engels, dat haar een status van onderzoeker meegeeft. Via allerlei –al dan niet- kronkelende associaties legt ze een link tussen zo’n terril, de Black Hill, en de Italiaanse vulkaan Stromboli. Het klinkt allemaal heel logisch. Italiaanse uitbaatsters van een eetcafé verbindt ze met Ingrid Bergmann in een film. Ze treedt samen met het publiek - ook letterlijk – in de voetsporen van deze filmdiva en van onderzoekers, en laat ons turen in de verte. Ze bouwt minivulkaantjes op een atlas, en voert – terwijl wij door het raam kijken - ook buiten een experiment uit. Een videofilmpje voltooit het project.
Al bij al een zeer geslaagd project van deze filmmaakster die al een paar theater-perfomances en -video’s rond wetenschap heeft gebracht, zoals How to make your own clouds? (Beursschouwburg 2004) , How tot make your own Dead Sea? (Tor-Genk 2005), Walk to the other end of the rope (Vooruit 2003), een Icarus-project, een wandeling met een acht meter hoge toren in Turnhout, of een overlevingstocht door Brussel. Het Vulkaanproject was in eerste instantie een onderzoek naar how to make your own indoor storm and how to avoid it?, maar groeide na de beklimming van de Black Hill en na het zien van de film Stromboli met Ingrid Bergmann via allerlei associaties en toevalligheden uit tot deze ludieke demonstratie.
Zo kleinschalig het Volcano Project, zo groot zal een van haar volgende projecten zijn waaraan ze binnen Ima Firma zal meewerken: The Walk wordt een grensoverschrijdende wandeling met zes boerderijdieren van Brussel nar Amsterdam. Drie kunstenaars zullen, als hedendaagse nomaden, samen met een koe, een varken, een schaap, een ezel, een kip en een hond, wandelen, slapen, eten en leven. Het avontuur is een belangrijke drijfveer: reizen om te reizen, dingen echt “onder-vinden” en “er-varen”. Wat zal tijdens de reistocht de band zijn tussen de drie mensen en de zes dieren onderling, hoe zal heimwee zich manifesteren bij mens en dier?
Het klinkt lekker gek, maar als het met dezelfde absurditeit en serieuze intensiteit als het wetenschappelijke Volcano Project wordt uitgevoerd, dan belooft The Walk niet alleen voor de deelnemende artiesten en dieren, maar ook voor de passant en toeschouwer tot een bijzondere ervaring uit te groeien.
Info: www.genk.be/cultuurcentrum
|
| Dit artikel werd reeds 108 keer gelezen. | auteur(s):Tuur Devens |
|