| Het Raamtheater speelt De Genodigde: het dagelijks cynisme volgens David Pharao. | 5 Oktober 2006 |
De Genodigde (L’Invité) van de Franse auteur David Pharao lijkt aanvankelijk een vlotte en opgeklopte vaudeville te zijn over een naïeve werkloze, maar in het derde bedrijf komt de schrijver uit een onverwachte hoek en wordt met scherp geschoten.
Werkloosheid is nu niet direct een onderwerp om mensen aan het lachen te brengen al gaan er wel wat moppen over werklozen over de toog. David Pharao gaat verder en laat het publiek binnen kijken bij een echtpaar waarvan Dirk reeds drie jaar werkloos is en de wanhoop nabij. Zijn enige bevestiging van een nuttig bestaan blijkt hij te vinden in zijn hobby, zijn speelgoedtreintjes die feilloos door de living sporen. Zijn slaafse vrouwtje biedt hem weinig houvast. Ze draait met alle winden mee. Een opdringerige onderbuur die zich ook nog als communicatiespecialist voordoet, speelt daar handig op in en manipuleert op de duur zowel de man als de vrouw. Wanneer Dirk toch een aantrekkelijke job in een ver land aangeboden krijgt, valt de gedienstige buur van zijn voetstuk. Met het bezoek van de werkgever himself komt echter een totale ontnuchtering.
Regisseur van De Genodigde is Simon Eine, een sociétaire d’honneur van de Comédie-Française. Het is zijn zesde regie bij het Antwerpse Raamtheater. Hij legt de spelers een hels tempo op. De zenuwachtigheid die als electriciteit door de personages zindert, resulteert in hoogoplopende confrontaties en leidt tot groteske en hilarische toestanden. Frank Aendenboom komt als Alex, de bemoeial en manipulerende onderbuur telkens welbespraakt en met het nodige flegma tussen om het “verkeer” te regelen en een oplossing uit de mouw te schudden. Nu eens is hij een reddende engel, dan weer een sluwe vos, of is hij gewoon een hersenschim die door de hoofden van het wanhopige echtpaar spookt? Het opgewonden spel van de naïeve Dirk (Bert Cosemans) en diens vrouw Nicole (Christel Vanschoonwinkel) verwijst naar de “méthode Chaplin”: de triestige humor die Charlie Chaplin in de meeste van zijn films legt, en die de schrijver, een hevige fan van Chaplins werk, “dramatische ironie” noemt. Het is de ironie die bij de toeschouwer opkomt wanneer hij het drama bij de andere ontdekt. Leedvermaak is misschien een betere benadering. Met de komst van werkgever Van Paasbrugge (Roger Bolders), die voor een etentje uitgenodigd wordt, komt het cynisme binnen, het zacht ingeklede verbale gif dat onschuld doodt.
Niet enkel het homogeen en vinnig samenspel tilt deze vaudeville boven het gewone uit, De Genodigde biedt ook stof voor ernstige gesprekken. Methodes die gebruikt worden bij het selecteren en aanwerven van personeel, naïeviteit en onwetendheid van sommige solicitanten en meteen het dagelijks cynisme in de huidige samenleving worden duidelijk ter discussie gesteld.
De Genodigde is op tournee tot 25 maart 2007.
Info: www.raamtheater.be CollaGE Producties 0485/71.61.57 www.huubcolla.be
|
| Dit artikel werd reeds 48 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|