Uitroeiingskamp op podium.
Hotel Modern brengt Kamp | 7 Juli 2006 |
Duizenden poppetjes bevolken een grote maquette van het kamp Auschwitz. In neonletters brandt de leuze boven de poort Arbeit macht frei. Speelgoedtreintjes rijden over de houten rails, ze laden duizenden poppetjes uit, een orkestje begeleidt hun tocht door de poort. Je moet het maar durven, een voorstelling over het bekendste vernietigingskamp maken, met poppetjes, kartonnen barakken en uitvergrote videobeelden. Hotel Modern uit Nederland deed het en Kamp is een bijzonder sfeervolle beeldproductie geworden.
Een vijftal jaren geleden verraste Hotel Modern met De Grote Oorlog, een productie die toen voor het Theaterfestival werd geselecteerd. Daarin werden dagboekfragmenten gelezen van een jonge soldaat die in de loopgraven van de eerste wereldoorlog was terecht gekomen. De gevechten en de resterende puinhopen werden op grote tafels uitgebeeld met speelgoedsoldaatjes, zand en peterselie die in brand vloog, en dat miniatuurwerk werd dan met vingercamera’s in beeld gebracht op een groot scherm. Het was een ingenieuze voorstelling die technisch ingenieus in elkaar stak, maar die vooral bewondering oogstte voor de wijze waarop de beklemmende sfeer van de grote oorlog verbeeld werd. De techniek werd ondergeschikt: het maquettespel, de poppetjes, de miniatuurautootjes, de manipulatie met waterkannetjes en lucifers werden gebruikt als middel om iets groot te verbeelden. De gehanteerde techniek was geen doel an sich. Samen met de muziek, de teksten en de dramaturgische opbouw zorgde dat voor een harmonieuze en ontroerende productie. Na hun relaas over de eerste wereldoorlog hebben de drie artiesten van Hotel Modern zich gewaagd aan een voorstelling over de tweede wereldoorlog. Zoals de loopgraven rond Ieper het symbool zijn voor WO I, zo zijn de concentratiekampen het icoon voor WO II.
In een hoek van het podium zie je de drie makers een baksteen hanteren, met minikraantjes en katrolletjes wordt iets gebouwd. De beelden worden uitvergroot op een scherm. Een paar scènes later weet je dat het de verbrandingsoven is. De rest van het podium staat vol barakken, bewakinsgstorens, prikkeldraad, hekken, in het midden het treinspoor. Er zijn kleine taferelen, zoals de bewaker die een gevangene neerslaat, omdat hij de kruiwagen niet snel genoeg vult met zand. Grote taferelen zijn de aankomst van nieuwe ladingen gevangenen, de appèls, ….. Tientallen platen met poppetjes worden tussen de barakken neergezet en vullen de hele scène. Met de vingercamera worden de poppetjes in close-up genomen. Mannen in gerafelde kostuums, vrouwen in jurk, kinderen, de duizenden poppetjes zijn individuen, die samengetroept worden. Als gevangenen zijn ze allemaal in gestreepte plunjes gekleed, hun koppen met uitgeholde ogen en verwrongen monden verschillen van elkaar en al deze individuen schreeuwen een angst uit. Ze sjokken in lange rijen naar de douchehallen. Het gif wordt uit de blikken gekiept in een ruimte, de doorzichtige poppetjes treden aan. Beelden van kleerhopen, brillen.
Zo krijgen we zonder een woord tekst of uitleg, een etmaal in het kamp te zien. De toevoer van massa’s nieuwe gevangenen, de vergassing, de verbrandingsovens, een ontsnappingspoging, het appèl, de avond, de nacht in de barakken, de feesten van de kampbewakers, het ochtendappèl, de experimenten, enzovoorts.
Je kijkt naar de miniatuurhandelingen, naar de manipulatie met de objecten, je ziet de drie makers van de ene naar de andere kant van het podium gaan, je ziet hoe ze van opzij de platen met de poppetjes oppakken en verplaatsen, je ziet ze met de vingercamera’s de opnamen maken, je ziet hoe ze de beelden controleren, maar tegelijkertijd zie je ook de uitvergrote beelden, de close-ups, de dramatische scènes in beeld. Dat gebeurt heel harmonieus, spel en beeld glijden in elkaar over, worden een totaalsfeerbeeld. Samen met de muziek en de klanken levert dit spel met miniaturen aangrijpende beelden op, heel eerlijk en waarachtig, in een gepaste soberheid. Kamp is in alle opzichten indrukwekkend.
De productie heeft al internationaal heel wat succes gekend. Ze zal volgend seizoen worden hernomen. Hopelijk ook –zoals De Grote Oorlog – in Vlaanderen te zien.
Info: www.hotelmodern.nl
|
| Dit artikel werd reeds 104 keer gelezen. | auteur(s):Tuur Devens |
|