Multidisciplinair verslag van een oorlog.
Walpurgis screent Il combattimento di Tancredi e Clorinda | 16 Mei 2006 |
Na de korte tournee met de o zo vermakelijke, gedurfde, parodiërende, volkse theaterlezing Don Giovanni (Lorenzo da Ponte/ W.A. Mozart) gaat Walpurgis (Borgerhout) nu de serieuze toer op met Il combattimento di Tancredi e Clorinda. En weer worden met succes meerdere disciplines bij, tegenover en door elkaar aangewend.
Tussen 1575 en 1581 schreef de Italiaanse Renaissancedichter Torquato Tasso (1544-1595) een voor zijn tijd meesterlijk epos over de eerste kruistocht: La Gerusalemme liberata (Jeruzalem bevrijd). Daaruit is het libretto ontstaan dat door Claudio Monteverdi (1567-1643) tot een oratorium werd omgewerkt, het eerste wereldlijke oratorium in de muziekliteratuur: Il combattimento di Tancredi e Clorinda. Kort samengevat gaat het over de kruisvaarder Tancredi die de Moorse Clorinda doodt. Te laat ontdekt Tancredi dat Clorinda de als man vermomde vrouw is op wie hij smoorverliefd is. Tasso laat dit pijnlijk verhaal vertellen door een verslaggever. Dit gegeven en de partituur van Monteverdi voor drie stemmen combineert de muziektheatergroep Walpergis met de zeer hedendaagse choreografie die Roberto Olivan maakte in samenwerking met de dansers Inaki Azpillaga en Mala Kline. Een gevecht tussen afstoten en omhelzen, glijdend over een koperkleurig plateau. Daarbij komt de tekst Terug naar Jeruzalem van Erwin Mortier, gespeeld door de acteur Ward Weemhoff. Als inspiratiebron diende ook werk van de Amerikaanse oorlogsfotograaf James Nachtwey die onder meer de oorlog in Bosnië in beeld bracht.
Deze combinatie van een klassieke, haast primitieve compositie en een even primitief gegeven met een hedendaagse kijk op een zo gruwelijk conflict als oorlog, maakt de voorstelling boeiend. Oorlogsverslaggeving op televisie en in foto’s is nu een belangrijk item in de beeldcultuur geworden. Een foto van een desolaat stuk land, van scenograaf Stef Depover en regisseur Peter van Kraaij, houdt de kijker in de Walpurgisproductie voortdurend bezig. Zoals een televisiekijker geconfronteerd wordt met een bittere realiteit, die vaak ver van zijn bed gebeurt, zo confronteren ook van Kraaij en zijn medewerkers het theaterpubliek met een even pijnlijk historisch gegeven. In de plaats van een nieuwsitem wordt het een kunstgebeuren en wordt er een beroep gedaan op de verbeelding om een link te leggen naar de actualiteit en de persoonlijke betrokkenheid. Daarmee wordt ook de essentie van het gegeven gescreend: men kan zich zeer sterk vergissen in diegene die men als vijand wil zien en enkel een duidelijke vorm van communicatie kan vergissingen voorkomen. Verder doorgedacht komt het daarop neer, dat slechts de openlijke liefde tot de andere elke vorm van vijandschap kan uitsluiten.
Walpurgis streeft naar een zo volledig mogelijk theatrale vormgeving. Een groot aandeel daarin is weggelegd voor acteur Ward Weemhoff (die nu afstudeert bij Dora Vander Groen en dit seizoen al te zien was in Platform bij NTGent). Weemhoff is niet enkel de verteller/journalist, hij neemt ook in enige mate deel aan de actie, al is de manier waarop het verloop van de gebeurtenissen wordt verhaald via de poëtische tekst van Erwin Mortier op zichzelf al zeer boeiend. De rol van de acteur krijgt net iets te veel aandacht in het in elkaar weven van dans, zang, verhaal en orkestraal uitgevoerde muziek in de toegemeten tijdsspanne van een uur. Het evenwicht tussen de disciplines gaat eventjes uit balans, maar de sereniteit, die tot meditatie aanzet en de soberheid die heel de productie diepgang geeft, beklijft.
Il combattimento di Tancredi e Clorinda is nog te zien op 30/05 te St-Niklaas, 31/05 te Maasmechelen, 08/06 te Turnhout en op 07/07 te Tongeren.
Info: www.walpurgis.be, info@walpurgis.be, 03/235.66.62
|
| Dit artikel werd reeds 131 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|