| Lied, Totterdood, Voor het leven, Los Aficionados, Vincent.Arthur.Marcel, Fimosis, allemaal teksttheater: uit het hart, in jonge handen, met frisse mond. | 10 Februari 2006 |
De toneelschrijver die schrijft vanuit een geïsoleerde kamer blijkt uitgerangeerd. Spelers en regisseurs spelen en regisseren vanuit eigen motivatie en ervaring eigen teksten, al wordt de medewerking van een schrijver of het vertrekken vanuit een bestaand stuk niet uitgesloten. Spelen is nog altijd de essentie van theater en de kloof tussen een onaantastbaar geschreven tekst en spelen blijkt al een tijdje aan het dichtslibben. “Sire le mot” legt het af tegenover de vrijheid van het spelplezier, dat vaak niet veel woorden nodig heeft om zich artistiek te uiten. Schrijven voor theater wordt nu veel ruimer gezien: de schrijver is een deel van de groep, of hij nu Aichylos heet, Shakespeare of Heiner Müller of Kris, Piet, Bart, Jan, Peter, Jobst, of Besson of Berger … Je kunt er niet naast kijken. Er is nog altijd goed teksttheater en het wordt vanuit verschillende noden collectief gedraineerd.
|
| Dit artikel werd reeds 141 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|