Theatermaggezien ®
omdat theater belangrijk is...
ARCHIEF 2000 - 2014

Philoctetes 26 Oktober 2002

Uitgangspunt. Het drama van Sophocles “Philoctetes” (409 v. Chr.) handelt over de krijgsheer Philoctetes die door het Griekse leger, dat op weg is naar Troje, op het onbewoonde eiland Lemnos wordt achtergelaten omdat hij door een slangenbeet gehandicapt is aan zijn been en bovendien een hinderlijke stank verspreidt. Zonder levensmiddelen aan zijn lot overgelaten, kan hij in leven blijven dank zij de boog en de dodelijke pijlen van de god Heracles. Tien jaar later wordt hij door de Grieken teruggehaald omdat alleen Philoctetes weet hoe Troje kan veroverd worden, namelijk door de boog en de pijlen van Heracles.

Verwerking. Voor Crew en tekstschrijver Peter Verhelst zitten in dit verhaal genoeg aanknopingspunten om met de zwaar gehandicapte acteur Paul Antipoff, als centrale figuur, een voorstelling te maken waarin het hedendaagse technologisch bestaan van het individu duidelijk wordt.

Het bijna geheel verlamde lichaam van Paul Antipoff ligt centraal in de constructie, die op zijn minst ongewoon aandoet en eigenlijk vijandig is tegenover het gewone doen van een mens. De natuur (het bezielde lichaam) staat tegenover de civilisatie, die ook oorlog en vernietiging inhoudt. Het gevecht van het altijd gehandicapte individu tegen het artificiële rondom is wat Paul Antipoff vanuit zijn eigen situatie demonstreert. Maar met niets dan zijn kin, zijn tong en een bril met een laserpen kan hij zijn wereld sturen en overleven, zoals Philoctetes op Lemnos. De technologie als boog.

De tekst van Peter Verhelst, die door een acteur off-scene gelezen wordt, is een zeer persoonlijke interpretatie van een eeuwenoude geschiedenis, af en toe onderbroken door een aantal klinische mededelingen over hygiëne en waarschuwingen voor alle mogelijke ongemakken. We worden overspoeld door raadgevingen via micro’s; we zijn omringd door grijpende kranen en glijdende lichtstralen. De wereld is één grote kubus geworden, een over elkaar schuiven van projectieschermen, waarin je nog met moeite een mens ontdekt. Dat is de indruk die de decorconstructie geeft waarin Paul Antipoff helemaal beneden ligt in het eiland van zijn lichaam terwijl hij zijn eigen verhaal schrijft. Een theater in zijn hoofd. Een beklemmende productie die de verbeelding aan de macht brengt en meteen ook de onrust over de gevolgen ervan.


Dit artikel werd reeds 150 keer gelezen.auteur(s):Roger Arteel