Pretentieloos circustheater en pure kitsch!
Cirque Perdu, Pitchu Perde
Paul & Menno de Nooijer, The Ferryman | 25 Augustus 2005 |
Theater op de Markt hield deze zomer een kleine editie van haar openluchttheaterfestival. In de herfst volgt 'theater in de piste' met vooral circustheaters in overdekte plekken. Volgende zomer is het dan weer buiten te doen.
We gingen in Sint-Truiden naar een paar producties kijken, en wel naar die waarbij het Huis voor Kunsten op Straat coproduceerde. Dit kunstencentrum in Dommelhof-Neerpelt is nauw verbonden met theater op de markt, en wil artiesten uit binnen- en buitenland de kansen geven producties die aan circustheater gerelateerd zijn op te zetten. Zo’n productie was bijvoorbeeld Pitchu Perde van Cirque Perdu, een Belgisch gezelschapje.
Het was een aardige productie die zich buiten afspeelde. Er staan banken rond de speelplek, maar vanaf de derde rij kun je niet meer alles zien, want veel speelt zich af op de grond. Ofwel plaatst men dus in het vervolg tribunes, ofwel speelt men op een verhoogd podium. Want nu ontgingen toch een aantal dingen. Niet dat je daardoor de draad van het verhaal kwijtraakte, want die was heel eenvoudig. Een aantal artiestentypetjes gaan in confronatie: de acrobatische macho, de neurotische jongleur, een overspannen zangeres, een verstrooide muzikant en een wat onbeholpen clown willen nog wel samen een circusnummer brengen, maar dat lukt toch moeilijk. De aanloop duurt nogal lang, want iedereen slaapt en moet wakker worden. Echt vaart krijgt de productie nooit: alles kabbelt aan elkaar. Er zitten leuke gags in, en alles wordt pretentieloos aan elkaar gejongleerd en gezongen. De spelers willen er in een regie van Vital Schraenen een leuke en olijke komediantenvoorstelling van maken, maar in zijn geheel lukt dat niet. De aanzetten duren te lang, de plots zijn soms flauw, de clichés druipen er soms teveel van af. Maar ze weten het publiek wel te onderhouden, en al bij al merk je dat deze artiesten wel wat in hun mars hebben. Hopelijk komt dat een volgende keer beter tot uiting.
Diezelfde avond heb ik ook helaas The Ferryman moeten ondergaan. Dat is een productie die door Euronet wordt opgezet. Euronet is een samenwerking van verschillende festivals, zoals het Internationaal Straattheaterfestival van Gent, het Oerolfestival in Nederland, en nog een paar uit Frankrijk, Groot-Brittannië en Ierland. Onder andere Zeeland Nazomerfestival, Huis voor Kunsten op Straat en Theater op de Markt zijn partners.
In een grote sporthal staan grote schermen aan drie kanten opgesteld, met daarvoor steeds een podium. Wat opzij zit een orkest. Het publiek staat in het midden. Op een apart podium danst de veerman. Want over hem gaat het. Op de video zie je beelden van water, van een bootje, enzovoorts. Per scherm worden er drie beelden geprojecteerd. Je hebt dus veel te zien, maar vaak zijn het dezelfde beelden, en ze duren ook lang, te lang. De veerman voert de doden naar het dodenrijk. Hij wordt geconfronteerd met drie vrouwen die hem al dansend verleiden, waardoor hij sterft, om dan heel plots weer levend (?) te worden.
Dramaturgisch rammelt het nogal, maar wat vooral stoort zijn de lelijke beelden, de uitgemolken scènes, de hakkelende montages, de pretentie die ervan afdruipt, de stereotype esoterische muziek, de ergerlijke clichéchoreografie,…. Kortom alles. Dit is pure kitsch!! Je vraagt je in godsnaam af hoe deze productie zo internationaal tot stand is kunnen komen. Heeft dan niemand van de subsidieschenkers een halt kunnen toeroepen? Is er dan niemand van de deelnemende festivalorganisatoren die wat artistieke visie heeft, en de makers teruggefloten heeft. Ik blijf tot het einde, uit beleefdheid. Dan verlaat ik de hal boos, heel boos.
Gelukkig kom ik nadien op de markt van Sint-Truiden. Daar heeft de Frans Compagnie Carabosse het plein, de stadhuistoren en de abdijtoren in vuur gezet. Bloempotten met vuur kruipen tegen de torens op. Het klinkt kitscherig, maar dat is het niet. De vuurcreatie straalt een zachte sfeer uit, het plein oogt heel anders, wat feeëriek en teder. Mijn boosheid ebt door de lichtjes wat weg. Kalm kan ik huiswaarts keren.
The Ferryman is nog op het nazomerfestival van Zeeland. Cirque Perdu zal vanaf nu wel op menig marktplein te zien zijn.
Info: www.limburg.be/theateropdemarkt & www.oerol.nl
|
| Dit artikel werd reeds 58 keer gelezen. | auteur(s):Tuur Devens |
|