| Wachtend op de trein. | 5 September 2000 |
Theater uit Catalonië, dat in Spanje op cultureel gebied een eigen koers vaart, begint stilaan beter bekend te geraken in ons land. Van drie toonaangevende auteurs: Sergi Belbel, Fermin Cabal en José Sanchis Sinisterra zijn teksten door Ronald Brouwer vertaald in het Nederlands en in 1998 als “Teatro” uitgegeven bij International Theatre & Film Books, Amsterdam. Belbel, die zijn stukken in het Catalaans schrijft en sommige vervolgens omwerkt tot een variante in het Spaans, werd al geprogrammeerd door KVS-Brussel en het NTG. Hij heeft het vooral over het sociaal-emotionele en seksuele onbehagen tussen mensen, terwijl de anderen meer sociaal-politiek geëngageerd zijn en hun kritiek op bepaalde schandalen in het Spaanse overheidsbeleid niet sparen. Ook op het Festival van Spaans theater, eind vorig seizoen in de bottelarij (KVS) in Brussel, waren Catalaanse gezelschappen duidelijk aanwezig, zij het dan met meer experimenteel en spectaculair fysiek theater.
Het cultureel centrum De Spil in Roeselare heeft de eer op 17 september 2000 de Belgische première te mogen aanbieden van Bailamos?, een productie van het Catalaanse Sèmola Teatre uit Barcelona.
Aanvankelijk maakte dit gezelschap sterk visueel bewegingstheater in een eigen arena in openlucht of als straatanimatie. De laatste jaren wordt ook in schouwburgen en in lege ruimtes opgetreden, waarbij de confrontatie met verschillende disciplines niet uit de weg wordt gegaan.
In Bailamos? haken woord en beweging in elkaar. Een spanning tussen zegging, stiltes, geluid en muziek, beeld en droom, gebracht door dansers/acteurs en een sopraan. Theater en dans waarbij de taal geen barrière is.
Het scènebeeld toont een gesloten spoorwegovergang en mensen die wachten tot de trein voorbijrijdt en de overgang weer vrij is. Maar de trein komt enkel in hun gedachten en dromen en het wachten is een gelegenheid om elkaar te benaderen en te leren kennen of te ontvluchten. Alleen primaire lichaamstaal blijkt in staat barrières en verwarringen op te heffen.
Wat zich in de hoofden van de personages afspeelt, wordt zichtbaar op de scène. Zo rijdt er af en toe werkelijk een treinwagon voorbij. Dit geeft aanleiding tot suggestieve en picturale taferelen en stilstaande beelden die doen denken aan Magritte of Delvaux.
Terug van een festival in Polen heeft het gezelschap begin juli Bailamos? in De Spil op punt gezet en een beperkt publiek kon een eerste presentatie bijwonen. Een leerrijke ervaring, vooral door het contact achteraf met de spelers. Benieuwd hoe de voorstelling inmiddels geëvolueerd is.
Info: www.despil.be
|
| Dit artikel werd reeds 17 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|