| Acteren op een smalle strook. | 26 Oktober 2002 |
In drie recente producties staat (of bevindt zich) de acteur weliswaar op een centrale, maar dan toch eerder ongewone plaats, in een fysiek ongebruikelijke houding en wat vooral belangrijk is, in een bijzondere verhouding tot de te spelen tekst en het publiek.
In “Andromak” (Het Toneelhuis) staan de spelers dicht bijeen op een smalle plank, zitten ze zo men wil, op elkanders huid; in “Marathon” (AC Trompet) loopt de
acteur op een loopband met op de achtergrond een projectiescherm en aan de zijkant een zanger- muzikant; in “Philoctetes” (Crew) is de acteur tot de hals verlamd maar dank zij een creatief gebruik van kin, tong en ogen én de nieuwste verfijnde technologieën overleeft hij zijn eilandsituatie.
Drie keer verrassend theater, drie keer om andere redenen boeiend. Is het toeval dat het om drie producties gaat die vertrekken vanuit de klassieke oudheid?
|
| Dit artikel werd reeds 112 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|
