Theatermaggezien ®
omdat theater belangrijk is...
ARCHIEF 2000 - 2014

Ongrijpbare Strindberg bij het Toneelhuis.
Liggend op de scène, ebt de confrontatie steeds verder weg.
18 Mei 2005

Het heeft wel iets dat zachte deinen van de vloer en de luchtkussens waarop je als toeschouwer verzocht wordt je neer te vlijen. Voor Strindberg, de jongste productie van het Toneelhuis in de Antwerpse Bourla, ligt het publiek op de verduisterde scène. Eén speler zoekt zich voortdurend een weg tussen lijven en benen en de andere spelers worden af en toe even zichtbaar in een wijde cirkel er om heen. Rugliggend theater bekijken. Voor de meesten met een pijnlijke rug achteraf tot gevolg. Confronterend? Weinig.

De veelkantige August Strindberg (1849-1912) is niet te vatten in enkele flarden tekst en een handvol plaatjes. Zelfs als men zich, zoals Titus Muizelaar (regie) en Adelheid Roosen (vormgeving), toespitst op de relatieproblematiek in zijn leven en werk, schiet men te kort. Wat je te horen krijgt is zo fragmentair en clichématig dat het haast sloganesk wordt; wat je ziet mist elke spanning. De spelers praten (microfonisch) met elkaar vanuit verschillende hoeken van het balkon als vanuit onoverbrugbare verten.

Het heeft er alle schijn van dat de productie louter als een vormexperiment is opgezet. Om uit te testen hoe mensen reageren als men ze in een theater in het donker of halfdonker door elkaar legt. Zoals men al langer weet, reageren de meesten in een theater altijd op een persoonlijke, maar ook altijd op een ingehouden manier, niet alleen tijdens de voorstelling, ook daarna. Zelfs als er hard geapplaudiseerd wordt, blijft men beheerst. Theater is geen voetbal. En applaus is geen betrouwbare waardemeter.

Spelen met de ruimte en het publiek met andere manieren van kijken confronteren moet kunnen, maar dan met een beter scenario. En niet als test, maar omdat wat men inhoudelijk te zeggen heeft het noodzakelijk maakt.

Strindberg speelt nog tot 25 mei 2005 in de Bourla, Antwerpen.


Info: www.toneelhuis.be of tel.: 03/224.88.44.

Dit artikel werd reeds 49 keer gelezen.auteur(s):Roger Arteel