| Nieuwe Hoop kan de oude niet doen vergeten. | 21 April 2005 |
Het gevaar blijkt te zijn geweken dat in Waregem het pand aan de Stationstraat waar ooit De Hoop als jeugd- en kunstencentrum de aandacht trok, voor goed verdwijnt. Dat stukje erfgoed zal uit zijn huidige ellendige toestand als geheel nieuw verrijzen. De werken zijn aan de gang.
In 1974 ging Jan De Cock in Waregem van start met het liedjescafé De Hoop in de toneelzaal die in 1901 door de Rederijkerskamer Kunst & Endracht was gebouwd. Daar werd naar aanleiding van de jongste Erfgoeddag met een merkwaardige tentoonstelling aan herinnerd. Naast de waardevolle documentatie over de honderdjarige bedrijvigheid van Kunst & Eendracht was er ook een beeldrijk overzicht van de theater- en muziekactiviteiten die na 1974 in De Hoop werden georganiseerd. Op die manier werden amateur- en professionele kunst ridderlijk tegenover elkaar geplaatst. Belangrijk is ook dat nu heel wat archiefmateriaal door Guy Opsomer, programmator muziek en humor bij De Schakel, digitaal is opgeslagen.
In 1972 werd in Waregem De Schakel actief, het eerste culturele centrum in West-Vlaanderen. Maar dat bleek niet voldoende om de podiumhonger te stillen. De Schakel kwam wel tegemoet aan de nood aan ontmoeting en culturele vorming en bood een podium aan heel wat bekende gezelschappen. Maar een kleinere zaal en een minder officieel podium stimuleerde de creatiedrift van heel wat jongeren en kleinschaligheid had in die jaren geen negatieve bijklank. De Schakel werd trouwens geen concurrent van De Hoop, maar werkte complementair.
Tussen 1974 en 1985, het jaar waarin De Cock, bij gebrek aan voldoende middelen, het moest opgeven, kwamen heel wat binnen- en buitenlandse artiesten in De Hoop debuteren of toch hun prille producten aan een kritisch publiek voorstellen. Freek De Jonge en Bram Vermeulen waren de eersten, gevolgd door onder meer Radeis (Josse De Pauw, Pat Van Hemelrijck e.a.), Jozef Van den Berg, Neville Tranter, Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Fabre (met zijn langdurende Het is theater zoals te verwachten en te voorzien was), Jan Decorte in zijn drastische Shakespearebewerkingen, Guy Cassiers en zijn vader Jef, het bekende TV-manneke, en nog zovele anderen uit de theater-, de kleinkunst- en muziekwereld.
De Hoop was niet het enige kleine kunstencentrum in Vlaanderen. Weldra waren er verschillende actief, over alle provincies verspreid. Maar de pioniersrol van De Cock en zijn medewerkers mag zeker voor West-Vlaanderen, niet onderschat worden. De grote culturele centra profiteerden tenslotte van de prospectie die de kleine plateaus hadden gedaan. De Hoop noch de andere kleine zalen zijn ooit voor dit barrikadenwerk gehonoreerd. Dat mag, na zoveel jaren wel eens in herinnering worden gebracht en kan tot nadenken en inzicht aanzetten.
De toevloed van kleinschalige initiatieven die nu in de culturele centra geen plaatsje vinden op de overladen affiches, wijst op een dringende nood aan kleine zalen. Er is, alvast in Waregem, weer hoop.
Info: guy.opsomer@ccdeschakel.be
|
| Dit artikel werd reeds 48 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|