| Massis…! The musical: Johan Heldenbergh wil gehoord worden! | 12 Juli 2004 |
Vijftien jaar na de zelfmoord van de stunt- en showman John Massis (Wilfried Morbee) kwam op 28 mei 2003 Johan Heldenbergh van achter de coulissen met een soloproductie die als een wervelwind over de scène en door de zalen trekt: Massis…! The Musical. Het succes kwam traag op gang, maar nu zit de eigenzinnige evocatie van het leven en vooral het denken van de volksheld Massis, in de lift. De voorstelling werd in 2003 gemaakt in opdracht van Theater Zuidpool (Antwerpen). Ze wordt nu verder gespeeld als coproductie van Theater Zuidpool en DAStheater (Gent) en kan onder meer nog worden meegemaakt tijdens de Gentse Feesten (16 t.e.m. 26 juli, Nieuwpoorttheater) en op Theater aan Zee op 2 en 3 augustus 2004 (Oostende, Victorialaan).
Als kind bewonderde Johan Heldenbergh met open mond de krachtpatser John Massis. Maar stilaan maakte bij Johan de bewondering voor de kracht van die tandacrobaat plaats voor de eigenzinnige stalen gedachten die er achter zaten. John Massis tilde niet alleen auto’s op met zijn tanden, hij verplaatste niet alleen treinen of hield opstijgende helikopters tegen; hij vloekte en schreeuwde er bij. Hij schreeuwde zijn gedachten uit, meer nog, hij spuwde wat hij dacht in het gezicht van de massa bewonderaars. Wat had die gespierde stuntman dan wel te vertellen?
Van beroep was Wilfried Morbee controleur van gasketels en het ging hem als John Massis niet dat hij als stuntman geen carrière kon maken. Hij voelde zich een miskent artiest, een onbegrepen clown. Hij verweet de media de visuele artiesten kapot te willen maken. Hij probeerde een eigen circus op te richten en mislukte. Hij richt een politieke partij op en mislukt. Hij schreeuwt steeds luider zijn frustraties uit, maar ook zijn kritiek op een bestel waar hij tenslotte door genekt wordt. Hij belandt in de psychiatrie en op 11 juli 1988 vlucht hij weg uit de Gentse Guislaininstelling. Een dag later pleegt hij zelfmoord in de garage van zijn woning.
Uit al deze elementen bouwt Johan Heldenbergh een nieuwe John Massis op. Een personage dat niet alleen al de miserie van de echte John Massis in zich heeft, maar tegelijk ook al de kritiek, de verzuchtingen en verlangens van ontelbare woordkunstenaars die hun onvrede met een bestaande toestand van de daken willen schreeuwen maar bij voorbaat weten dat ze niet gehoord worden. Zoals Multatuli ooit schreef dat hij wilde gelezen worden, zo galmt Johan Heldenbergh het uit dat hij, in eigen naam en in de naam van John Massis, wil gehoord worden.
Het is een voorstelling waarin acteur Heldenberg het publiek laat meekijken als in een dubbele spiegel. In de ene spiegel komt een plichtbewuste hedendaagse acteur in beeld die het als zijn opdracht beschouwt het publiek te confronteren met een aantal actuele controversiële uitspraken over hoe mensen samenleven in een gemengde maatschappij. In de andere spiegel komt een haast onwereldse kunstenaar-wereldverbeteraar naar voor, die er maar niet in slaagt zichzelf beter te maken en zich maar niet thuis kan voelen in de realiteit en ten onder gaat als een god in een Griekse tragedie. Het is op deze tweesprong tussen het reële leven en het leven dat men droomt dat Johan Heldenbergh zich als een superman manifesteert.
|
| Dit artikel werd reeds 230 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|