| Cirque du Soleil: feilloze fysiek in kleur en beweging. | 31 Juli 2003 |
|
|
Clownkid
|
Het internationale circus Cirque du Soleil doet met Saltimbanco wat het belooft: het brengt in een pracht van Grand Chapiteau een spektakel dat technisch perfect verloopt en inzake fysieke prestaties, kleurencombinaties en bewegingspatronen de stoutste verwachtingen overtreft. Een circus zonder dieren, maar waarin de spelende en durvende mens centraal staat. Lichaam en stem, droom en humor vloeien in elkander in een zee van licht, klank en kleur. Bepaalde nummers zijn van een beklijvende schoonheid. Mensen die glijden als slangen of klimmen als vlaggen aan een mast; acrobaten die zwevend in de ruimte elkaar de handen reiken en een rozet van verbroedering vormen.
|
|
Dormeur
|
Cirque du Soleil is een circus dat volledig steunt op de middelen van deze tijd, ook wat organisatie en commerciële aanpak betreft. Een bewijs te meer dat commercialiteit evengoed met kwaliteit kan samengaan. Wat niet betekent dat het niet-commerciële circus of andere benaderingen van circusmaken mogen verloren gaan of geen steun verdienen. Integendeel. Het traditionele circus in Europa zit aan de grond omdat het te lang heeft vastgehouden, voor een groot deel uit financiële noodzaak, aan trucks met vaak afgeleefde dieren (die dan toch nog een bom geld kostten), aan flauwe grappen van moppentappers in clownspak, aan goedkoop sentiment in glitter en glans. Nu is het tere punt bij Cirque du Soleil ook de interpretatie van het begrip “clown”. Men zoekt er een mimische oplossing voor die inspeelt op akoestische elementen, of men laat een groepje figuranten tussen het publiek evolueren om grappen uit te halen. De twee mimisch-akoestische nummers zijn van een verbluffende inventiviteit; de grappende figuranten zijn veel minder origineel. Dat bewijst nog maar eens hoe moeilijk het is geestig te zijn. Om maar niet te zeggen spiritueel. En daar wringt het een beetje bij Cirque du Soleil. En dat heeft veel te maken met inhoud en minder met vorm.
|
|
Chanteus
|
Humor en ontroering hebben een dramatische basis nodig. En daar is men bij Cirque du Soleil in Saltimbanco niet mee bezig. Dat doet niets af aan de prestaties die in Saltimbanco worden geleverd. Hoed af voor een dergelijke beheersing van het menselijk lichaam, voor de aangegane uitdagingen van de ruimte, voor de souplesse waarmee gedanst, gerold, geklommen wordt. Na Saltimbanco verlang je naar meer circus en ook naar meer verhaal.
Info: www.cirquedusoleil.com
|
| Dit artikel werd reeds 350 keer gelezen. | auteur(s):Roger Arteel |
|